متن دل آشوب

رفتم از خانه به بیرون به خیابانی که
از همان خانه که شد چون زندانی که

غرق رویای تو ام هرچه ببینم همه توست
بی گمان هر چه که از عشق نویسم همه توست

دلم آشوب شده حوصله ام سر رفته
رود اشکم از دریاچه ی غم سر رفته

آمدم...

دلم آشوب است
انگار که داری از دستم می روی
انگار نه انگار که هرگز نداشتمت
هر لحظه می اندیشم
به نداشتنت
و باز هم خیال می کنم انگار درست همین لحظه است که از دستم می روی…..



سازهای آبی سولماز رضایی

ترس نبودنت به دلم رخنه می کند
دست خودم که نیست دل آشوب میشوم
آغوش وا کن و بگو با منی هنوز
حالم بد است و در بغلت خوب می شوم

دلگیرم و دلتنگم و دل سرد و دل آشوب
فرمانده ی شرمنده ی یک لشگر مغلوب