متن نور عشق

دلم در بحر عرفان غوطه‌ور شد،
ز عشق بی‌کران، آتش به سر شد.
نشان به دشمنم لبخندِ مهر است،
که نور عشق، شمع بام ره شد.
نه با کین، ره به سوی دل گشایم،
نه تیر خشم، راهِ رهگذر شد.
جهان را جز صفای دل نجویم،
که جز این هرچه...

خورشید زِ پشتِ شیشه می تابد
بر دل که زِ نورِ عشق بی تاب است
هر جرعه زِ فنجان، راز دل گوید
این لحظه چو جان، پُر از سراب است

نور عشق است که از پنجره ها تابیده
به سرش گل زده گلدان و به او خندیده

پنجره باز به گلدان نظر انداخته است
طاقچه عاشقی پنجره را فهمیده

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

جمعه ها
مشتاق یک نفسم از تو
لمس حضورت
و کافه ای برای سخن گفتن دست هایمان
حواسم پرت موسیقی صدایت شود
و پرت نگاهی سرشار از نور عشق
بیا که در کنارت
همین حواس پرتی هاست
که تمام دلتنگی غروب جمعه را
ریشه کن می کند


مجید رفیع زاد

دوباره خورشید عشق طلوع خواهد کرد
تمامی خاطرات ام را مرور خواهد کرد

همه دیروز های تلخ ... با تو را
از بیت بیت شعرهایم دور خواهد کرد

و تنهایی خانه خلوت و تاریک را
پر از امواج نور عشق خواهد کرد

دوباره باور آیینه سبز خواهد شد
که با...