متن ویرانی دل

به وسعتِ ویرانیِ دلم بنا کردی...

که عشق، خانه که نه، آسمان می‌سازد

به سویدایِ دلم؛ لشکَرِ عقل آمد و بَس
دلِ ویران شده را؛
حاجتِ دلدار کجا؟

یک شهر شده آشوب و دل ما شده ویران...

از دست دو چشمون سیاهت...