پیامک شعر

خوشه
خوشه
برزمین می ریزد
موهای گندمی ات

چون تو حاضر می شوی ،
من غایب از خود می شوم 🍃

عاقبت میهمان یک نفریم

مرگ با طعم تلخ شیرینی

عید هر کس آن مهی باشد
که او قربان اوست

بر سر شانه می رود
تابوت
آرزوهای کال

تا خدا باشد نباشد دیگری پس نگو دارد که یار دیگری

بسیار خلافِ عهد کردی، آخر به غلط، یکی وفا کن...

عشق
در جان سنگ
فرهاد
می تراشد

پرواز
به حال قفس
میگرید

تو شعر بودنِ منی،
تو را ادامه می دهم...

باز سنجاقک عاشق/ لقمه ی باز شد/لیسار در مِه جنگل

خط چشمان تورا
دیدم و خطاط شدم .

#باید_خون_گریست

#میرزااولنگ

نخواه چشم ببندم به روی رفتن تو

که وقت رفتن جان، چشم باز می ماند

شعر ندایی است که سایه ها را به رقصیدن دعوت می کند.

چرا فکر می کنی شعر حتما باید معنایی داشته باشد؟

دیگر خالی خالی ام
تهران اشک می ریزد
من شعر می نویسم

روزی که شدی جلوه گه عشق برایم
زان روز همه شعر برای تو سرایم

دسته کردم/شعر را/نقطه،سوال را پشت خانه پنهان کردم

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی است کز این خانه به آن خانه برند

پدرم خواست که فرزند مطیعی بشوم /شعر پیدا شد و من آنچه نباید شده ام

شعر تو هستی که مرا غرق ترانه کرده ایی... رخوت دنیای مرا چه عاشقانه کرده ایی

شِعرے که آلوده
به بوسه هاےِ تو نباشَد
نَگفتنے ست..!!