متن بی حاصل

پیراهن خاکستری آسمان/ دکمه ندارد
مثل ابرهایی که / باران ندارند
و علف های هرز / به دهان هیچ بزی / خوش نمی‌آید.

بیهوده می‌پیچی به پای عشق ومنطق
وقتی دلم با دیدن رویت مجاب است

بی‌منظره...
مثل گلدان بدون گل روی میز،
استکان بدون چای کنار سماور،
ساعتی که عقربه ندارد
و دری فاقد دستگیره؛
هرجا و هرچیز را نگاه می‌کنم پر است از بلااستفاده بودن؛
لبریز از نقص؛
تهی از حیات.
مثل من بدون تو،
که به هیچ کار نمی‌آید.

خود را به تو بسپارم ای دل تو چه می خواهی
عقلم شده بی حاصل هر آن چه تو میدانی

من هر چه که می کارم بی تو همه بی حاصل
حکم آن که تو میدانی فرمان به چه میخوانی

گوهرخودرامزن‌برسنگ‌هرناقابلی
صبرکن...
پیداشودگوهرشناس‌قابلی
بذررادرشوره‌زاری‌کاشتن
بی‌حاصل‌است!
صبرکن‌تا‌یک‌زمین‌قابلی‌‌پیدا‌شود...

بذر را در شوره زاری کاشتن بی حاصل است!
صبر کن تا یک زمین قابلی پیدا شود....

رشته ی امید بی حاصل گسستن
بهتر از بیهوده دل بستن...