جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
من انار می چینم تو هر چه دلت می خواهداین باغ میوه هایش تمامی ندارد...
درختی که میوه نمی داد!...باغبان،،،با اره بوسید، --گلویش را... لیلا طیبی(رها)...
جنگل است وُفرمانِ قلع و قمع وُبیرحمیِ هیزمشکن وُ کشاکش اَرّه!امامن همچنانبا درختانِ بیشاخ و برگاز سایه سخن میگویمتامیوه دهند!...
تجربه میوه ای است که آن را نمی چینند مگر پس از گندیدن!...
مشکل شرعی ندارد بوسه از لب های تومیوه ی بیرون زده از باغ حق عابر است...
درخت سیبمیوه سرخ وشیرینش راپس از در آغوش گرفتنمهدیه داد...
صبورانه در انتظار زمان بمان ؛هر چیز در زمان خودش رخ میدهد ...باغبان حتی اگر باغش را غرق آب کند ،درختان خارج از فصل خودمیوه نمیدهند ...!...
تو درخت خوب منظر ، همه میوهای ولیکن چه کنم به دست کوته که نمیرسد به سیبت...
یلدا هم یلداهای قدیم ...خبری اگر از انار و هندوانه و میوه های تزئین شده نبود خبری از آجیل هفت رنگ و هفت مدل نبود اما چقدر شادی بود، چقدر گرمی و زندگی بود.......
عجله کردیم زود بزرگ شدیم!آن بالاهیچمیوهایروی ِ هیچ شاخهایمنتظر ِ دستان ِ رسیدهی ما نبود......
اقوام ایرانی چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز و تاریکترین شب در طول سال را تا صبح بیدار می مانند و در کنار دوستان و اشنایان خود به سرگرمی و شادی می پردازند تا از این حیث غم نبودن خورشید و سردی و تاریکی آن شب را فراموش کنند و بعد از تاریکی هنگامی که خورشید طلوع می کند یه رخت و خواب بروند.در آیین های دیرینه و کهن کشورمان شاهان قدیم در اولین روز دی ماه تاج و تخت شاهی خود را بر زمین می گذاشتند و در سپیده دم به دشت می رفتند و بر روی فرش ...
شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است.در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیمکرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته میشود. البته نام درست این شب، باید «چِلّه» باشد، زیرا برگزاری این جشن، یک آیین ایرانیاست و «یَلدا» یک واژهٔ بیگانهاست، پس باید واژهٔ پارسی «چِلّه» را بهکار ببریم، نه «یلدا»!یلدا به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه ...
برگھایِ زردی ڪہ رویِ زمین می افتدگاهی آرزوهایِ خشڪیده است…گاهی دعاهایِ بالا نرفتہ……یڪ وقت هایی همدلشوره های بیخودی ست…ڪہ ماه ها یا فصل ها زندگیمان رامختل ڪرده بود……آنقدر ڪہ هرچہ میوه و شڪوفہ و گلروی درختان بود راندیدیم......
پیاز هر چقدرم گرون بشه!نمیره قاطی میوه ها...درست مثل آدم بی شخصیتتی که هر چقدر هم پولدار بشهبازم بی شخصیته...!...
سیب پیوندیمیوه هایش ترش و شیرین...آلبوم قدیمی...