متن بوی یار

خزان آمد ولی بویِ تو باقی ست
میان برگها رویِ تو باقی ست

اگر چه رفته ای از چشم عاشق
دل من تا ابد سویِ تو باقی ست

دلتنگی،
یعنی عطرش
در اتاق پیچیده باشد؛
خودش نباشد،
و تا صبح با خیالش بیدار بمانی...

نشسته ام درمیان بستر
به تو فکر میکنم
باخودم می گویم
هستی ویا نیستی
اگرنیستی، پس چرا پیش منی
بویت، عاشقانه هایت، آغوشت، همه در من جا مانده
دلبر من فراموشت شده ببریشان
نمیدانم شاید رسم دلدادگیست
اویی که می رود، میگذارد تکه هایش را دروجودت
تا که شبها رنجت...

بوی یار می آید...


بهار آمد و بوی یار می آید
پرستو نغمه خوان از آن دیار می آید
به هر دشت دمن بینی نگار زلف یارم را
دل من عاشق و دلدار می آید
بشویید خانه دل را
بخندانید آن گل را
که بوی یار می آید
که بوی...

رنجور عشق
به نشود
جز به
بوی یار....