بیو

من آن یکی مرغم
ققنوسی برآمده از آتش
هم بال سیمرغ
چهره به چهره ی خورشید

فیروزه سمیعی

به آینه چنان بنگر،
ره بی نشان باز خواهی یافت

به دیده چنان بین که نادیده باز خواهی دید



فیروزه سمیعی

انقدری که تو مجازی زندگی کردم

تو واقعی زندگی نکردم

دیگه چجوری بهت بفهمونم ازت ناراحتم؟

هرگز محبت و گدایی نکن

انسان ها به هر سمتی برن،به سمت مرگشون حرکت می کنن

چرا جنگ ؟!

چرا عشق نه؟!

آدما گاهی تورو به تجربه لحظه هایی
وادار میکنن که نه تنها سهم تو نیست
که هرگز دوست نداشتی اونا یکبار
طعم تلخیشون رو بچشن.

ای کاش یک روز  همه ما،
در حالی که به ظاهر لبانمان تکان نمیخورد،از اعماق تپیدن هایمان، بپذیریم گذشته ها قابل برگشت نیستند، آدم های رفته اهل دوباره ماندن نیستند، رابطه های تمام شده، به همان دلچسب بودن ها دوباره اغاز نمیشوند و به زندگی های پر از روز های...

این روزها نسبت به یسری از آدم ها، رفتارها،کارها و دغدغه ها،یه حس هایی دارمکه هرچقدربهشون فکر میکنم نمیتونم اسم و عنوانی واسشون پیدا کنم و نه میدونم خوب هستن و نه میدونم بد هستن ولی این حس ها رو جذاب میدونم چون بهم قدرت و شجاعت واسه یسری از...

نام نیک پیراهنی است که هرگز کهنه نمی شود.

هر چه با خشم آغاز شود،
با شرم به پایان می رسد.

روح نارنجکیم دست به ضامن برده

پشتم خدایی هست که مواظبم هست

برای از تو نوشتن هنوز مغرورم

با تو بودن بهترین حس زندگیست

امیدی هست چون خدایی هست...♡

دیوانه ترین دیوانه شهر منم

تو ماه روشن دنیای منی

الانتون بوی پارسالمو میده

بهار من بُوَد آنگه که یار می آید

شعر بانداژ کردن زخم های روح است.

خدا نخست مرد را آفرید بعد فکر بهتری به سرش زد.

دردی است درد عشق که درمان پذیر نیست