ای چشم‌تو سیاره‌‌و ای زاده‌ی تبریز لبخند بزن بر منی حیران غم‌انگیز من رعیت‌و تبعید‌و سر افتاده‌ی صد حرف تو دوختِ شه‌ی خنده کنان مثل فرنگیز لبخند بزن تازه بمان مثلِ گل یاس غرق تو ام این عشق نه جرم است‌و نه جایز زلفت چو شب‌و پیچ‌و خمش موجِ خروشان...
عید آمد امّا بی حضورت غرقِ پاییزم در زیرِ آوارِ غمت،از هیچ لبریزم میگردم امشب کوچه های خاطراتم را من بی تو یک آواره در سرمای تبریزم موهای تو بر شانه ام مثلِ گسل بودند باد آمد و چون زلزله بر جانم افتادی با انقلابی که تو در قلبم به...
تب ریز تب تبریز تن باران شست تنهایی من بود که باران نمی خواست فیروزه سمیعی
آن شب تمام وسعت تبریز شعر شد چشم تو شعر... هستی من نیز شعر شد عطر دلت رسید و دلم را فرا گرفت گلهای سرخِ روی دل میز ، شعرشد پاییز گفت : عشق حرام است!!... خنده مان؛ در پیش چشم لشکر پاییز ، شعر شد! من عاشق صدای تو...
سینه ام دکان عطاری است دردت چیست ؟ شمبلیله ، رازیانه ، شاهی و گیشنیز ، اهل آویشن ، نبیذ سرخ شورانگیز سینه ام دکان عطاری است دردت چیست ؟ تو اگر جسمت بهاران است اما جان تو پاییز راه را گم کرده ای عازم مسجد سلیمانی ولیکن می رسی...
دلت تهرون چشات شیراز لبت ساوه هوات بندر بمم هر شب تنم تبریز سرم ساری چشام قمصر دلم دل تنگه تنگستان رو دوشم درد خوزستان غرورم ایل قشقایی تو رگ هام خون کردستان تو خونم جنگ تحمیلی تو خونت ملک اجدادی خرابم مثل خرمشهر ولی تو خرم آبادی تمام کودکی...
اونقدر که تو کارای من گره هست تو فرش شفقی تبریز نیست!!
