متن حجت اله حبیبی

دل تنگ تو ام
مثل کودکی که
روز اول مهر می گرید
از رفتن مادرش
من نیز
از مهر، نه ،
از بی مهری می گریم

حجت اله حبیبی

پاییز
بساط کرده است
رنگ ها را
زرد ،
قهوه ای ،
نارنجی ،
خرمالو ،
سیب ،
انار
عجب فروشگاهی ست پاییز .
حجت اله حبیبی

من
زودتر از همه
پاییز را
لمس می کنم
وقتی ، آبشار چشمانم
آواز دلتنگی سر می دهد .
حجت اله حبیبی

نکنه تو پاییزی
که
برگ های غم و غصه را
به دلم می ریزی .
حجت اله حبیبی

رنگ های گرمِ پاییزی
مالِ تو
من
تو را می خواهم
یک رنگ.
حجت اله حبیبی

همه رفتند
از این شهر شلوغ...
حجت اله حبیبی

کاش
اشکی
از گوشه ی چشمی
بتکانیم .
حجت اله حبیبی

چشمِ آسمان گریان ،
نه از غم
از
خرد شدن برگ ها ، زیر قدم های انسان های دل سنگ.
حجت اله حبیبی

زیبا تر از پاییز
گیسوان توست
که
در باد می ر قصد .
حجت اله حبیبی

آرامم ، مثل درختی ،
که
برگی برای باخت ندارد،
هرچه باد باد.
حجت اله حبیبی

باد ،
با چوب دستی اش ،
برگ ها را می تکاند ،
رود
نارنجی هایش را می برد
و
من
به یاد ، سرخ هایش را
و زرد ها به خاک می پیوندد .
حجت اله حبیبی

زردی می بارد
از تن درخت
کاش مهتابی داشت .
حجت اله حبیبی

آرامم ،
مثل درختی که
برگی برای باخت ندارد ،
هرچه باد هو هو کند .
حجت اله حبیبی

پاییز
فصل اولِ تشویش واضطراب
وقتی که باد ،
دوره کند برگ زرد را .
حجت اله حبیبی

دلتنگی مرا ،
برگ پاییزی می داند،
وقتی از ترس ،
دست از دامن شاخه
رها می کند ،
حجت اله حبیبی

کاش ،
بودی،
برگ های زرد و شر شر بارون
مرا
خواهد کشت .
حجت اله حبیبی

باد
آرامش درخت را به هم می ریزد
خاک
خش خش برگ را به جان می خرد
من
دلتنگی را در آغوش می گیرم
و تو
با پرستو ها می روی .
حجت اله حبیبی

پاییز از راه می رسد
با کوله باری از مهر انار یزد، خرمالوی شیراز ، پرتقال گیلان
تا
آذر را به زمستان سپارد .
حجت اله حبیبی

برگ های پاییز را
نقاشی کرده ام ،
با مداد رنگی،
تا گرم رنگ ها شوم
و فراموش کنم
سردی ایام را
حجت اله حبیبی

پاییز !
اگر چه دلتنگم
اما
با مِهر شادی می آفرینم
تا پرستو ها
هم نشین دلم شوند .
حجت اله حبیبی

آذر ، مِهر جهاز تو
که
بی مهر ، گام به خانه بخت ننهی .
حجت اله حبیبی

با مهر بیا
که آذر ،
بی مِهر
پا به خانه بخت نمی گذارد .
حجت اله حبیبی

مهر که می رسد ،
آرام از شاخه جدا می شود ،
تا سمفونی رنگ ها را ، زیر گام رهگذران بنوازد،
و
آذر
غم آبان را فریاد زند .
حجت اله حبیبی

من و تو و مهر،
و خش خش برگ ها ،
و چتری بسته
که دست من و تو را می پاید .
حجت اله حبیبی