مواظب قلب هایتان باشید
اگر آن ها را به زور به خوردِ کسی بدهید
روزگار تکه های شکسته اش را از چشمانتان بالا می آورد!
شیوا احمدی الف
تو را می شود با خیال راحت در چمدان دل گذاشت و به ناکجاآباد سفر کرد
لبخند که بزنی هر خرابه ای گلستان خواهد شد...!
شیوا احمدی الف
حنجره ام را می فروشم و به جایش خودکار می خرم
به راستی حنجره ای که عشق را فریاد نزند به چه کارمان می آید ؟!
شیوا احمدی الف
نگاهش داشت می گفت دوستت ...
که ناگهان برق گوش هایم رفت
هیچ گاه نفهمیدم دارد یا ندارد !
شیوا احمدی الف
تنهایی هایِ تاریک
کوچه پس کوچه هایِ باریک
عشق سرانجامش این بود؟!
لعنتِ خدا بر این تاکتیک
شیوا احمدی الف
خانه ی خاطراتت متروکه شد
ولی گهگاهی زلزله ی خواب هایت گردوخاکی به پا می کند که جاذبه را هم شکست می دهد
شیوا احمدی الف
طلوع زیباست ولی
باید خورشید را در آغوشِ غروب خفه کرد
نوری که نتوان با آرامش نگاهش کرد
بمیرد بهتر است
تنهایی های تاریک
کوچه پس کوچه های باریک
عشق سرانجامش این بود؟!
لعنتِ خدا بر این تاکتیک
می گویند پاییز پادشاهِ فصل هاست
اما این چه پادشاهِ بی کفایتی ست که حالِ سرزمینِ عاشقان را وخیم تر می کند؟!
شیوا احمدی الف
دیدنت حرام شد
آغوشت حرام بود
شنیدنت حرام شد
دستانت حرام بود
فراموش کردنت اما
همیشه؛
حرام خواهد بود
شیوا احمدی الف
پنجره باد می زاید
دیوار، زندان
در، رفتن
تابستان، پاییز
پاییز، جاده را مچاله می کند
زیرِ سر می گذارد
به خوابِ زمستانی فرو می رود؛
در میانِ قدم هایِ آشفته یِ یک مرد
جاده را بهمن دود می کند
بهار، سقط شد
در و پنجره، دیوار
جاده، دود
وَ...
مسکِّن ها را بیاویز به گیسوانت
پریشانند !
پریشان تر از تمامِ عشق هایِ یک طرفه...
شیوا احمدی الف
عشق معادله ای ست که هیچ ریاضی دانی قادر به حلِّ آن نیست ،
قلب ، بوسه و آغوش در حل این معادله قَدَر ترند...
شیوا احمدی الف
