دنیای نهان، با رخِ دل، همراز است/ نای دلمان، با تبِ جان، دمساز است/ شک نیست؛ چو شوری بدمد، سازِ صفا/ احساسِ وفا، همجهشِ پرواز است/ زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
ای سازِ دوباره ی دل من! آوازِ دوباره ی دل من! احساس دمیده ای به قلبم؛ همرازِ دوباره ی دل من! زهرا حکیمی بافقی کتاب دل گویه های بانوی احساس
جز تو کس با دل ما همدل و همراز نشد گریه کردم که دلم باز شود، باز نشد!
دلتنگ که باشی دنیای دو روزه میشود دو قرنو دو سالو دو ماه.... خاطره های چند ساعتی میشود چند ماه و چندین سال... تنهاییت رخت میبندد! میشوی همدم رویاهای نیمه تمامی که بافته بودیشان :) دلتنگ که باشی حوالی پاییز ، برگ خشکی مینشیند در آغوشت و میشود تنها همراز...
دلم پرواز می خواهد به سوی آشنایی ها به جای دست، جفتی بال به رنگی ناز می خواهد دلم با راز می گرید ولی آواز می خواهد دلم کابوس می بیند ولیکن خواب می خواهد دلم تنگ است دلم پرواز می خواهد نوازش کن دلم را، ناز می خواهد دلم...
این خانه غریبی را بیگانه نمی فهمد مانند جنونی که دیوانه نمی فهمد هر همسفر و همراه، همراز و رفیقم نیست درد دل شیدا را، هر شانه نمی فهمد شمعی که تا فردا، حتی اثر از آن نیست اندوه شب او را، پروانه نمی فهمد آنی که چنین جام بی...
دستانت را میفشارم مادرم برجامه ات گل می فشانم مادرم غرق از بوی عطر بابونه ای رنگ سبز امیدی مادرم درشبهای بی خوابی ام همراز شقایق میشوی وقت نماز همرنگ نسترنها میشوی بوی عطر اطلسی ها میشوی اسطوره تمام دلها میشوی
از بلندایِ نگاهِ تو فقط پرواز و پرواز و پرواز نه محضر لازمه نه حلقه اما تویی مَحرم، تویی همدم، تویی همراز...
