متن جستجوی معنا

ایام، در حصارِ سنگیِ دانشکده، آرام و بی‌صدا ورق می‌خورد؛ سحرگاهان با شمیم مُرکب و اوراق کهنه جان می‌گرفت و شبانگاهان، در پرتوِ چراغ‌هایی فرو می‌مُرد که چون اخترانی خسته بر گستره‌ی میزها سوسو می‌زدند.

اما در آن هنگامه، لحظه‌هایی بود که خلوتی عمیق بر جانش سایه می‌انداخت؛ خلوتی که...

ساعت گیجِ زمان
در شب و روزِ
این عمر گران
لَحِظاتم پر شده از لذت
یا به زنگار غمی آلوده‌ وار !
من بخندم یا بگریم
لا جرم چون سؤالی بی جواب
بر لبِ سرد زمان ماسیده ست!
گرچه
فرصت از کف می رود
قصه می گردد تمام!
لحظه باید...

🌹 آدمیزاد طبیعت و سرنوشت را
مقصر هر چیزی می‌داند، در حالی که سرنوشت هر کس چیزی نیست جز انعکاسی از شخصیت، احساسات، اشتباهات و ضعف‌های او ...

🌈 امید …
دارویی ست که شفا نمی دهد ، اما درد را قابل تحمل می کند !