شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
تەنانەت یەک رۆژیش لە تەمەنەم ماگەبێت بەهار بێت یان هاوینپایز بێت یان زستان تۆفیریکی نیەلەگەڵ وونی سووری خەۆم ئاویاریت دەکەم وبه ری سه بزی ئازادیلە پژەپۆت هەڵ دەچنم.◇حتا یک روز به عمرم مانده باشد بهار باشد یا که تابستانپاییز باشد یا که زمستانهیچ فرقی نخواهد داشت با خون سرخم آبیاری ات خواهم کردو میوه ی سبز آزادی رااز شاخه هایت خواهم چید.زانا کوردستانی...
بنگس بنگس رێگام ئەدوزومەوە،هەتا مالی تۆ تەمەنیکیش دۆرینگ بێت ئەگەم بە داوێنەتای سەربەستی!◇کورمال کورمال راهم را پیدا خواهم کردتا تو یک عمر هم فاصله باشدبه دامانت خواهم رسیدای آزادی!...
دایکم لە سنە بە گۆڕ نیان و باۆکم لە کرماشانبراکەم لە شنۆ دەفن کرد و خوویشکەکەم لە سابڵاغ ئاواتەکانم لە کامیاران بالمیش بۆن و خوونەکانم لە سەقز لەگەڵ خۆما وردئەبومئیگرە کوردستانە یان گۆڕستان؟!◇مادرم در سنندج به خاک سپردم و پدرم را در کرمانشاه برادرم را در اشنویە دفن کردم و خواهرم را در مهاباد آرزوهایم در کامیاران فنا شد و رویاهایم در سقز با خودم فکر می کنم اینجا کردستان است یا قبرستان؟!زانا کوردستانی...
هەمو روژی هیلکەی ئازادی روژهەڵاتم له ناو دلمان کڕ دەنمەوەاووخ لەئەم بەدبختیهبۆ نازانم لە سەر چیدائەم خەیال باڵ ناگریدەۆ بۆ نافڕی؟!◇هر روز تخم آزادی روژهلات را در دلم می کارم،آه از از سیاه بختی،نمی دانم چرا،این آرزو زاده نمی شود و به پرواز در نمی آید؟!زانا کوردستانی...
تۆ جانتاکەت بێخە وەگرۆتشتە ئەمن کۆڵەبارم!تو پینۆسەکەت بە دەست بگرە،ئەمن تفەنگەکەم!بۆ سەربەستی،غەیری ئەم دوانە ئیختیاریکمان نیە...◇تو کیفت را به دوش بکش،من کوله ام را!تو قلمت را در دست بگیر،من تفنگم را!برای آزادی،جز این دو گزینه انتخابی نیست...زانا کوردستانی...
باپیرم به زمانی رۆژگ لەگەڵ سیمیتقو* شەهید بۆ.باوکەم واکو ئاگاداری کەڵامی قەدیم بۆ لەگەڵ شێخ عەبیدوڵا!* لە وڕمی گومەسار بۆ.بڕاکەم وەختی نزای یا عەلی لەسەر لیۆی بۆ لە ئینفال سپوردە بۆ.تەواویان، بە دەستی ئەو نەفەراتی کە ئەیان ۆت:ئیمە لەگەڵ کوفر شەڕ ئەکەیم نە لەگەڵ کورد!.*◇پدر بزرگم با زبان روزه همراه با سیمیتقو* کشته شد.پدرم که حافظ قرآن بود همراه شیخ عبیدالله* در ارومیه مفقودالاثر!برادرم یا علی گویان، در انفال دفن،همگی...
نا فەروخیم، واکو دەمم بدورەن!نا واکو رودەکیم، نەوین!زانام لە کوردستان،شاربەدەری دوویر لە نیشتمان......چاک ئەدانزانی وا هویچ منداڵیک دوویر لە ئامێزی دایکی زیندو نابێت.◇نه فرخی ام که دهانم را بدوزند،نه که رودکی ام، نابینا! زانا هستم از کردستان،تبعیدی ی دور از وطن...خوب می دانستید هیچ کودکی دور از آغوش مادرش جان به در نخواهد برد...زانا کوردستانی...
باپیرم مرد،باوکمیش!بڕاکانەم یەک به یه ک پاتوڵ و فەڕتووس،مووه کانی منیش قڕبۆز!هەموو جیهانەم پیر و بەعومر بوون،بەڵام داخی تۆ هێشتا جەوانە، ای کوردستان!◇پدر بزرگم مرد،پدرم هم!برادرهایم تک به تک فرتوت،موهای من هم جوگندمی!همه ی جهانم پیر شدند،اما داغ تو هنوز جوان است ای کردستان...زانا کوردستانی...
هەێنی! دایکەکانی کوردستان بۆ منداڵی نازددارەکەتان هەر شەو بەجێ لۆدک و لایەلایە سووڕەتی ئینفاڵ بخوێنەن!گاهەس خودا لە خەوی پەنجاه ساڵەی خێزیا و نەنگ و عاری ئینفاڵی لە بیر کەرد.◇آی مادران کردستانبرای فرزند نازنینتان هر شب به جای لالاییسوره ی انفال بخوانید!شاید خدا از خواب پنجاه ساله اش برخواست و ننگ انفال را به یاد آورد. زانا کوردستانی...
کردم،مجروح!زخمی کاری به تن دارم،انفال!◇کوردم،بریندارم!زامی پڕژان لە جەستەمە،ئینفاڵ!زانا کوردستانی...
خواستم شعری برای عشق بسرایموطن در آن پدیدار شد.نمی دانم چرا این روزهانام وطن از زبانم نمی افتد؟!◇هەزم دەکەرد شیعریک بۆ ئەڤین هڵ بەستەکەمنیشتمان لەناوی دیار بۆ.نازانەم بۆچی ئەم رۆژانە نامی نیشتمان لە زمانم ناکەوتە؟!...زانا کوردستانی...
هەچی بەرد برک ئەدەم بۆ باڵندەی ئازادی،باڵۆنەگرت!ساڵیان دۆر و دریژیکە مردارەو بووە...◇هرچه سنگ می انداختیم به پرنده ی آزادی،نمی پرید!سال هاست، که مرده بود...زانا کوردستانی...
داری مۆوەکانت لەیەک کەرەوەسەربەستی باڵ و پەل هه ڵوه شان دەکات ئەم مزیارانە لە هەڵفڕین کابۆکی رۆحی تۆ ترسیان بوونه لە وەشەی پلکە زڵفەکانت..◇موهایت را بگشایی،آزادی بال خواهد گرفت!این دژخیمان از پرواز کبوتر روحت ترس داشتندنه از رنگ موهایت...زانا کوردستانی...
داستانک تعارف - بفرمایید!- شما اول بفرمایید!- اختیار دارید! شما بفرمایید!- نه، خواهش می کنم شما بفرمایید!- ای بابا! دختر نمی فهمی می گویم شما بفرمایید!؟- اِه! بد اخلاق! چته!؟ احترامم حالیت نیست!؟و با سَر بیرون رفت.- آخیش راحت شدم! جا باز شد!.هنوز این جملات را کامل نگفته بود که، پسرک هم با سر بیرون کشیده شد.■●■صدای گریه ی دو قلوها، فضای زایشگاه را پُر کرده بود. زانا کوردستانی...
ئه گه ر خۆر و مانگمله ئاسمان باشانۆقه ت!دل ناده م به هیچ لەنتەری◇اگر ماه و خورشید را هماز آسمان پایین بیاورندهرگزدل به هیچ فانوسی نمی بندم.زانا کوردستانی...
شاخانی شاهۆ زاخەکانی قەندیڵ چاوەکانی عەواڵانرۆارەکانی سێمێنە و زەرێنە بەڕوکانی زاگڕۆس هەمویان دایکی منن!داپۆشەرەم دەکەنرێ وسانەم دەکەن تێرەم دەکەن ولە ئامێزی خوەیان دەگرەن پەرژانی دڵەکەمی.◇کوه های شاهوصخره های قندیلچمشه های عوالانرودهای سیمینه و زرینەبلوط های زاگرسمادران من هستند،می پوشاننممی نوشاننممی خوراننمو در آغوش خود می گیرند دلمشغولی هایم را...زانا کوردستانی...
به داخودوخانبەلازیز و بەلالیسکهه مو پڵژیاگ ئه بن...کوردستان گوڵستان بو.◇با غم و غصە قاصدک بهاری و گل های کوهستانی همگی پژمرده می شوند ...کردستان گلستان بود.زانا کوردستانی...
له کرمانشان بیم،یان له تاران،له مەشهەد بیم،یان له کاشان،جیگام ئەگۆڕم بڵام رەنگ و خەدە ناگۆڕەمەوە...◇در کرمانشاه باشم یا که تهراندر مشهد باشم یا که کاشانجا و مکانم را عوض می کنم رنگ و خویم (اصالت کُردی خودم را) را که نه...زانا کوردستانی...
خۆزگا ئەم توانشت لەجیاتی دۆ پێ دەگەڵ هەزار پێ هەڕام دەکردئەدی من مەیت نەبوومکه بە نێوانی گۆڕستان دڵخۆش و نۆنگ بێم.◇کاش می توانستم،به جای دو پا، با هزار پا می گریختم!مگر من جنازه امکه به قبرستان دلخوش باشم.زانا کوردستانی...
من دلۆپێ بارانم هورمبادمباخ و گولانم چاوه رێتم تاوی خۆری چاوەکانت له سه ر دامه بتوانی.◇من قطره ی بارانم،ابرم،بادم،باغ و گلستانم،چشم انتظار تو،که آفتاب نگاهت را بر من بتابانی...زانا کوردستانی...
کی ئەڵی ئەۆینداری خەراوە؟!من خۆ لە ناوانی زانیاری باشه یان ماڵ؟!تووم ئیختیار کردەوە!◇چه کسی گفته عاشقی بد استمن که میان علم بهتر است،یا ثروت؟!تو را برگزیده ام...زانا کوردستانی...
داستان کوتاه کفاشکفش های چرم سیاه جلوی بساط کفاش جفت شد. نو بود و بدون درز و پارگی. مرد گفت:- فقط واکس!دست برد و از توی صندوق اش، فرچه و بورس را بیرون کشید. چشم هایش که به مارک کفش ها افتاد؛ لحظاتی خیره مانده بود... کفشِ بلّا!!! مرد، خاکستر سیگارش را با نوک انگشتان کشیده اش، تکاند و دوباره بر لب گذاشت. کفاش آهی کشید.اگر کارخانه کفشِ بلّا با آن همه قدمت و عظمت ورشکست نمی شد چه می شد؟! در همان حال که مشغول برق انداختن کفش ها بود، ...
داستانک آرزوبا سر و صدای زیاد و وحشتناکی بر زمین خورد!.کارگر چوب بر، اره برقی اش را خاموش و با پشت دست عرق پیشانی اش را پاک کرد.-- : ای کاش با من مداد و دفتر بسازند، یا که تلی هیزم، نه دسته ی تبر.این سخنان را درخت صنور در لحظات آخر سقوطش با خود زمزمه می کرد.زانا کوردستانی...
▪کوردستان: لە شنۆ بێ یان نەغەدەئەمەی بەندە، هەر کوردهبە پیکنین و خەندەکوردی بڵێن، که قه ندهدیاربکریکی هەژارملە غوربتم و پەژارممن کوردم و کورد زمانتورکی نەتەۆم بە هەرزانلە خانەقین یان چنارکاریکەر بێ یان بێکارمن کوردم و کورد زمانتازی ناڵیم موسەلمانلە ماردین یان لە سنجارئازاد بەبەم یان سر، دارمن کوردم و کورد زمانکوردی نادەم به تاڵانمووسایی یان ئەرمنیئەهل حەقی هەرسینیشیعه بەبەم یان سوننی یان هەر مەزهەب و دین...
مەردەنیش لە کوردەکان کەرخی ناته بایی و ناخۆشی هەیەیان بە گولۆڵە سۆراغیان دەگڕی یان لە کەژ و کێف دایان ده خات.◇ ترجمه به فارسی:مرگ هم با کُردها سر سازگاری نداردیا با گلوله سراغشان می رودیا که از کوه پرتشان می کند!.زانا کوردستانی...
ئەمن دەریا ناشناسەم زمانی سارا نازانەمبەڵام ئاهەنگی کیفسان لە گوێەم رۆشناس ونەوای کەژ و کێفەکان لە نیۆی کەمری دڵما، تێدانەبۆئەمن لەتە بەردیک بۆم لە نێوانی کیفسان بە پەیکەریک گەڕیام بە ناوی کوردهەرچەند نە لە تەک دەریا ئاشنام و نە لە گەڵ سارا مەحرەمبەڵام پڕ لە هۆرەهۆرەکانی بەردەم وله نێوانی کۆت کرنی کەوکەکانده ست له نیۆی دەستی دارە بەڕوەکان سما دەکەم.◇ ترجمه به فارسی:من دریا را نمی فهمم زبان صحرا را نمی دانم اما صدای ک...
گەنداو، دریاییکه رەگەڵ پەلە ناسنامەیکی چرووک!لە رەڤین، تاکو خۆی بە کنارێنەکە رۆژ بگینیرۆژ هیوائیکه بۆ خەلاسی لە شەۆشەۆ فڵته فڵتیکە بۆ کوێلەداری لە مرۆڤ مرۆڤ چراویکە قانگ گرتی هه ڵواسراو له پژەپۆیی مێژوووا گەگانە توزولکەی هیواداری لە خۆی هل بۆرینەسەوەئاه،،، نایینه نئادەمی و بەشەر!وا ئافتاو و وەرەتاوەکانیان نێوی هجرەکانی رەشایی سرگوون کەردەیان پیخەنین وسه ربه ستی وسماوتێگەشتن وو بوته یلیکیان سازی له بەردولە نەزانین و...
گرگاسسایه سار دیوار خرابه را انتخاب کرده بود و داشت استراحت می کرد.چند وقتی بود که با هم آشنا شده بودیم و هر وقت من دور و بر استطبل پیدایم می شد، کاری به کارم نداشت.آن روز دم دمای غروب باز سراغش رفتم. می خواستم متقاعدش کنم که آنجا را ول کند و با من بیاید.نزدیکش رفتم. روبرویش نشستم. هیچ واکنشی نشان نداد. گویی که مرا اصلن نمی بیند. نگاهم با نگاهش تلاقی پیدا کرد. چشمانش برقی زد، اما حس خوش آیندی برای من نداشت.از بس در گوشش وزوز کرده بود...
[کورد یەکیگە] کۆساڵان بەفر دەباڕیدو ئەمن لە قۆچان ساردم دەبێ من هاتنەگرین ئەبم سیروان لەمالەم لە ئاو ئەبێت لە عەفرین و کۆبانی برین داڕی گوڵۆڵە دەبن من لە بوژنۆرد لەسەرخۆم دەڕۆم و لە شیروان شەهید ئەبم لە ئامەد خۆیان نیشان ئەدن و گه له کۆیی ئەکەنمن لە کرماشان قۆڵبەست ئەبم لە وان تێئەچۆن و لە سنەی سەربەرز مشتەکانم گرێ دەبن ئاخ!بۆ نافامێن؟!چه لە ئیزمیر بێم یان لە مێردینی باکوور چە لە جزیری بێم یان لە حەسەکە ی ڕۆژئاوا...
کوردم،ساڵیانی ساڵە،وەڵاتەم لە نێویانی کۆڵبندم هێلانە مە ولە کۆڵ دەکیشەم!.◇ برگردان فارسی:کُردم،سال هاست،سرزمینم را در کوله ام گذاشته ام وبر دوش می کشم!. زانا کوردستانی...
نەخشە ی قاڵیکەی خوویشکەمنەخشونیگاریک بۆ لە کوردستان،و من پار و دەسکی ره وسه !یوە لە ژێر دەگەڵ پێنووسو یوە لە سەرو دەگەڵ تفەنگ سەربەستی ئەبافیگ!.◇ برگردان فارسی:طرح قالی خواهرمنقشی بود از کردستان،و من نخی بودم سرخ رنگ!که یکی زیر با قلم و یکی رو با تفنگ آزادی را می بافت!. زانا کوردستانی...
ئەمن ئاڵایکی بێ وەڵاتم،ئەتۆ وەڵاتیکی بێ سەربەخۆیی!بڵا لە کەش و کۆشی هاڤ تنراو بێم وەکۆ هه ڵه بجه بێ هەناسه،وەکۆ کۆبانی له ئابڵۆقه ،وەکۆ کورد اَنفال کراۆ،گاهەس کوردستانی تر لە جیگای ئیمە هلهاتەوە!...◇ برگردان فارسی:من پرچمی بی سرزمینم،تو سرزمینی بی آزادی!بگذار در آغوش هم تنیده شویممثل حلبچه بی نفس،مثل کوبانی محصور،مثل کُرد اَنفال شده،شاید کردستانی دیگر از بستر ما برخیزد! زانا کوردستانی...
دەسانت بەسیاگه لێقەکانت بەتڵ و کەلەپا چاوەکانت گراو و گرتوودڵت چوار پەتلێڤت خوێنی و خۆت ئەسیر!لەشت هەلمی خۆڵ ئەدا ئاه!!!چما له کوردستان هاتوی!◇برگردان فارسی:دستانت بسته پاهایت خسته چشمانت اسیر قلبت چهار تکه لبت خونین وخودت اسیر! تنت بوی خاک می دهد آه!!!گویی از کردستان آمده ای! زانا کوردستانی...
کوردستان ئاڵای هەس،بەڵام سەربەستی خێر!وەکو گرتووی گراوکه دەلاقەکەی بوومونتەها باڵ و پەلی هل فڕین نیە!◇برگردان فارسی:کردستان پرچم دارد،اما آزادی نه!همچون زندانیکه پنجره داشتاما بال پرواز نه! زانا کوردستانی...
ناڤی دەستەکانی دیموکراسی،کوردستان وه شێراوه!بێ کوڵاوڕۆچنه کی هەتا گۆم... ◇ برگردان فارسی:میان دستان دموکراسی،کردستان پنهان است!بی روزنه ای حتی گنگ... زانا کوردستانی...
آه ای باور آفتابی دشتدر خاطر رمه های میشاینجا تمام سبزه هاسیاه پوش جوانه زندنی مانده اندگویی هرگز موسا به رسالتگوسفندان شعیب دل نسپردتا صفورا آوازه خوان رمل های بیابان های بی پایان شود. زانا کوردستانی...
مرگنام دیگر کردستان استاینجا تمام بلوط ها یا سر زده می شوندیا می سوزند؛تا ققنوس وار در خاکستر خود جوانه بزنند! زانا کوردستانی...
اوج می گیرم؛چون هه لوی به رزه فه ر*گرچه مرزهای سرزمینم محدود است؛اما انتهای آسمان کردستان --ناپیداست. * عقاب بلند پرواز زانا کوردستانی...
یادت؛و یادگاری هایت رادر سبد زباله گذاشتم...من،تو را می خواستمنه یاد وُ یادگاری هایت را!. زانا کوردستانی...
دارد،بزرگترین قحطی ی قرن شکل می گیرد...قحطی عشق...رُکنی که،کمتر از قحطی ی -آب و - نان نیست! زانا کوردستانی...
آی ی ی شعرِ ناگهان!ای واژه های فشردهوزن ِ تو را فقط شاعرها می فهمند!-سپیدی!؟ -زلالی!؟ -غزلی!؟...آه...تنها الفباست کهتو را با کوله ایمی تواند به گُرده بکشد!. زانا کوردستانی...
چگونه باور کنمهجرت فلامینگوها رابا پر و پرواز است؟!تا دل در گوشه ای گلویش گیر نباشدپیمودن این مسافت --ناممکن است. زانا کوردستانی...
به خیالاتِ شلوغمخیابانی راه دارد گذرگاهِ مردمانی جورواجور...دریغ از جای پای تو،بر سنگ فرش های ساییده اش.متبرکم کن! زانا کوردستانی...
نشد که نشد...حالا؛با عدد،با حروف،،-- یا ایما و اشاره!دارم فکر می کنم:دیگر به چه حربه ای متوسل بشوم؟! --تا به چشمت بیایم!؟ زانا کوردستانی...
خون را بر برف دیدی؛چه جای گریه!کودکی که بره ها را دوست می داری؟زمستانسُرسُره می سازدگوسفند از گلوی گرگ --می لغزد!. زانا کوردستانی...
پُر از هراسم!نه هراس از مرگِ خفتهدر لوله ی تفنگ!یا؛عبور شبحِ یک سایهبر دیوار!...تمام ترس من؛سقوط از چشمانت هستنه،هراس افتادن از دلت! زانا کوردستانی...
انتظارم،بوی سیگارهای زر گرفته...و روزهای تلخِ نیمه سوختهمیان بغض خاموشت وول می خورد. ...--خط خطی های من،حزن بی پایان خانه ست! زانا کوردستانی...
سقف آسمان چه کوتاه ستبرای زندانی زانا کوردستانی...
نه از عشق فهمیدنه از زجر عاشقیفقط چشم اش پی لیلی بود.زانا کوردستانی...
چشم هایمدست هایمپاهایمقلبمزبانمهمه تو را می فهمند.زانا کوردستانی...
