متن گلها

حالا که دلت غرق تمنا شده است

یا میلِ دلت دیدنِ گلها شده است

بر دیدنِ من بیا،تورا می خوانم

گلخانه ی دل برتو مهیا شده است

بیخودی نیست که اسم گل ها را از اسم زن ها انتخاب کرده اند ، مثلا آقا هوشنگ جز یک سبیل پر پشت چه دارد که بتواند اسم یک گل باشد؟
گل ظرافت دارد ، ظرافت در رنگ ، نقش و دیگری در بو ...
زن ها هم همینند
همه...

گل نسبتی ندارد با روی دلفریبت

تو در میان گل ها چون گل میان خاری

ای کاش که پروانه ی زیبا باشیم

یا قاصدکی میان گلها باشیم

سرشار ز عشق تا سحر در بُستان

خنیاگر دل چو مرغ مینا باشیم

بادصبا

گلها و دلها چه شبیه اند.
یک بار که پژمرده شوند
دیگر به زندگی برنمی گردند....

در مسیر کوچ بی پایان
روزیکه باران می زند بر صخره ی عریان
وقتیکه سوتک میشود هر شاخه ای در باد
باید برایم زورقی باشی که با امواج
راه سفر گیرم به سمت هر چه بادا باد
====
آواز رود و باد و باران با تو نزدیکست
صدها چکاوک در...

در هر طرفم صورت معصوم تو باشد
چشمم هدف تیر تماشای تو باشد

باغ شوی تا که روم دیدن گلها
گلها همه نقش رخ زیبای تو باشد

باران که شود نم بکشد موی سیاهت
بوی تنم از نرگس موهای تو باشد

ساحل بروی صید کنی کاش تو یکبار
ماهی شوم...

مریم باشد یا رز سرخ
گلایل باشد یا یاس بنفش
فرقی نمی کند.
زیباترین گل ها، گل های بازیگوشی اند
که در انتظار آمدن زنی
در پشت یک مرد پنهان می شوند!

عطرَت را با گُلها
پیوند زده ام
تا همه جا پُر شوَد
از بویِ خوشِ بودَنَت...

آهسته

گریه نکن

بگذار گلها

بیدار شوند

آنجا که عشق
زبان مشترک گلها و گلوله هاست
و هیچ خطی
قلب زمین را مرز بندی نمی کند.

گلها امضای خدا بر روى زمین هستند. تقدیم به تو که زیباترین امضاى خدایى

مردمی که گلها را دوست دارن خودشان از گلها دوست داشتنی ترند.
روز ملی گل و گیاه گرامی باد

گلها همه با اذن تو برخواسته اند

از بهر ظهور تو خود آراسته اند

مردم همه در لحظه تحویل، بی شک

اول فرج تو را از خدا خواسته اند



نوروز مبارک باد

گل‌ها جواب زمین‌اند به سلام آفتاب، نه زمستانی باش که بلرزانی، نه تابستانی باش که بسوزانی . بهاری باش تا برویانی. نوروز پیشاپیش مبارک.

خدایا
دوستم داشته باش
مثل پدری که دخترش را
دختری که موهایش را
موهایی که باد را
و بادی که گلهای پیراهنم را
دوست دارد

کسی به فکر گلها نیست
کسی به فکرماهیها نیست

کسی نمیخواهد

باور کند که باغچه دارد میمیرد

که قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده است

که ذهن باغچه دارد آرام آرام

از خاطرات سبز تهی می شود

و حس باغچه انگار

چیزی مجردست که در انزوای باغچه پوسیده ست....