مثل این زمستان سر درگم گاه شکوفه می زنی گاه برف تو اما نگران نباش همه جورت زیباست
حرف های عاشقانه را کنار بگذار اینجا سرزمین خاموشان است کمی نزدیکتر بیا چشم ها زیباتر سخن می گویند
برف می بارید کنار پنجره ایستادی رفتن مرا نظاره کردی دانه های برف به دستان لرزانت که با من وداع می کرد می نشست وهرگز نمی دانستی سالها بعد یک روز برفی من در دستانت آب می شوم
می خواستم با تو پاییز را ورق بزنم آذر آتش به جانم زد حالا سالهاست بدون تو قدم می زنم وپاییز تمام نمی شود
به جای بوسه های تو به روی گونه هام برفه دروغه لیلی ومجنون تموم قصه ها حرفه
دلتنگ که میشوم با تو قدم میزنم تو سکوت می کنی من لبخند میرنم تو نگاه میکنی من لبخند میزنم تو گریه میکنی من غرق میشوم وناگهان کسی بر شانه هایم می زند
دوست داشتم با تو در باران قدم بزنم بدون چتر بدون کلاه بدون بارانی بدون کفش برباران راه برویم آنوقت باران هم مثل ما عاشق شود و دست در دست زمین دنیا را بچرخد می دانی دنیا گرد است بیا باهم دنیا را دور بزنیم قبل از اینکه زندگی ما...
آهسته گریه نکن بگذار گلها بیدار شوند
هر برآمدنی فرو رفتنی دارد کاش هرگز به غروب نرسیم
آفتابگردان شدن چه زیباست آفتابی که تو باشی
عشق آبی است دریا آبیست آسمان آبی است تو آبی هستی من ماهی می شوم ودر تو شنا می کنم من پرنده می شوم ودر تو پرواز میکنم تو چگونه پرواز میکنی؟ تو چگونه شنا میکنی؟
توی خوابای قشنگم دستای تورو میبینم پشت هر پنجره انگار چشمای تورو می بینم میدونی چشات چه رنگه مثِ شب سیاه ومشکی پشت هر پنجره چشمی با ستاره های اشکی تواز این فاصله هرشب توی قلبم پا میذاری گُلای بوسه رو با غم توی قلبم جا میذاری
هوا دلگیر افق تاریک دلم پرواز می خواهد رها از این همه غصه کمی آواز می خواهد
وقتی که تو رفتی دل من ویران شد هر لحظه وهر ثانیه ام زندان شد انگار که این عقربه های ساعت در قاب شکسته زمان پنهان شد
فراموش شده ام مثل طنین صداهایی که لابه لای خطوط خانه به گل نشسته است ودیوارهایی که روزی انعکاس شادیها ومهر ورزیها بود اکنون خانه عنکبوتهاست فراموش شده ام مانند غباری صد ساله که بر پنجره ها نشسته و هیچ نسیمی برای دلجویی از پنجره ها نوزید فراموش شده ام...
هرگز نخواستم بروی اما قلبها از دور زیباتر می تپند
تا صبح کنارم بودی در تمام رویاها مثل نم نم باران باریدی، باریدی، باریدی و مرا باعطر عاشقانه آغشته کردی حالا نمیدانم خوابم یا بیدار صدایم می کنی؟
مثِ بارون بهاری روی این کویر خالی بوی عشق همرات آوردی واسه یه قلب شکسته هوای تازه آوردی
برای دوست داشتنت قاصدک نفرستادم شعرهایم گواهی می دهند ودستانم شهادت
عشق یعنی تو نفس باشی ودر من بدمی
