متن تبعید

نکند گمان کند من سرزمینِ دیگری بعد از او بخواهم؟
اگر اینچنین باشد،به گوش او برسانید:
یک آدمِ تبعیدیِ عاشق حتی اگر از وطن دور بماند،زیرِ بارِ ملیت دیگر نمی رود.

دستانم بوی گل می داد
مرا گرفتند...
به جرم چیدن گل
به کویر تبعیدم کردند
و یک نفر نگفت
شاید گلی کاشته باشد...

او را وطن کردم
مرا به غربت تبعید کرد!!

ارس آرامی

شعر از این سیاسی تر؟!
دنیا بی تو،
زندانی ست بزرگ!!!
...
و من اسیر در سلولی انفرادی
محکوم به ابد وُ
تبعید به قلب بی وفای تو...




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

دور از تو هوای باغ در تبعید است
دلتنگی من همیشه در تمدید است
تو اول سررسید هستی،یعنی
با تو همه ی ثانیه هایم عید است

او را وطن کردم
مرا به غربت تبعید کرد...!

ارس آرامی

پاییز را من شروع کردم،
زمستان را تو...
عشق و جدایی، دو فصلِ به هم پیوسته اند

غمگین نیستم از ناملایمات زمین
از این آبیِ مدوّر
که ما را دور خودمان چرخاند

روزی دوران تبعید سر می رسد
نگهبان وسایل شخصی مان را تحویل می دهد
بال هایمان را از...

یک چند زمانه ام به تردید گذشت
و ایّامِ دگر به بیم و امیّد گذشت
زین واژه به واژه دگر ، آواره ،
عمرم همه ، در وطن ، به تبعید گذشت

دوستت دارم و
ای کاش
به این جرمِ قشنگ
تا ابد
تبعید به آغوشِ تُ شوم...!

مَردی غریب ،آخر این قصه
تبعید شد به بغض زمان،دِق کرد
این چاه های نفت خبر دارند
غربت ،چه با غرور مصدق کرد!

تبعید کن مَرا
برایِ همیشه
در زندانِ تنت

تبعید به قطب جنوب یا قله‌ی مون بلان، آن‌قدر آدمی را از دیگران دور نمی‌کند که طرز فکرت با طرز فکر دیگران متفاوت باشد ...

دست در دست مادرش آمد/در اتاق پزشک درمانگاه
اشک در چشم مادرش لرزان/بغض مردانه ی پدر گهگاه
---
جای گیسوی دخترانه به سر/داشت یک شال سرخ بر دوشش
در خیال محال مادری اش/یک عروسک درون آغوشش
---
دستبندی به دور دستش داشت/جنسش از چسب و جای سوزن بود
درد هایی...

تورا دوست دارم
چون صدای اذان در سپیده دم
چون راهی که به خواب منتهی می شود
ترا دوست دارم
چون آخرین بسته سیگاری در تبعید .

یک عدد سیب کجا این همه تبعید کجا!

از خانه بیرون بیا تا زیبا شود این شهر،
تا درخت‌های دودگرفته‌ی خیابانِ پهلوی سابق
دوباره جوانه بزنند
و جوی‌های لب‌ریز بطری‌های خالی آب معدنی
از نو
طعمِ شیرین آبِ قنات را تجربه کنند.
تا آبی شود این آسمانِ خاکستری
و تابلوهای نمایش‌گرِ آلوده‌گی هوا
از خوشی به رقص در...

نمی خواهم بسوزم پیش از این در کوره دنیا
مرا تبعید کن ای مرگ از این دوزخ به آن دوزخ

بیستم دیماه سالروز قتل میرزا تقی‌خان فراهانی ، معروف به امیرکبیر است.

میرزا تقی‌خان فراهانی در روستای هزاوه، از توابع استان مرکزی در سال هزار و صدو هشتاد و شش دیده به جهان گشود.
وی همسر عزت‌الدوله، خواهر ناصرالدین‌شاه و صدراعظم ایران بود.
تاسیس دارُالفُنون ، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه...

لب های تو همان سیب سرخ
آدم و حواست
بچشم رانده میشوم
نچشم میمیرم
اصلا مرا چه به بهشت
بگذار مرا تبعید کنند
به زمینِ آغوشت...

️️️

تبعید یک فاجعه نیست بلکه یک حادثه ناگوار است و تغییر مکان، بخشی از زندگی است، انسان میتواند با کمک نیکی و احساس مسئولیت در همه جا در خانه باشد و احساس خوشبختی نماید.