متن امیر افشار️️️

خلوتی میخواهم
به دوراز هیاهوی
این شهر شلوغ
در گلزار آغوش
تا باچیدن بوسه
از لبهایت بگویم
دوستت دارم
و تو با لبخند شیرین
بگویی من بیشتر...

زادگاه عاشقانه هایم
قلب توست
که آنجا بساط
عشق
بر پا کردام
تا در کرانه های
بی پایان آغوشت
دوست داشتنت را زندگی میکنم...

مزرعه رویاهای من
به اندازه تختخواب
دونفره ایست
که هر شب تو
در آن دلبری میکنی
و از نوبرانه های
بهار آغوشت
مرا به تاراج
شاه توت لبهایت
دعوت میکنی...

بی خیال
سرمای زمستان
آغوشت چهار فصل
بهار من است....

چشمانت
غزل های ناب حافظ
لبهایت انار
موهایت به درازای یلدا
و اجاق آغوشت
گرما بخش
قلب همیشه عاشقم
بی شک یلدای من تویی...

چه دلچسب است
اغوشت
وقتی که بی خیال
همه چیز دنیا
در آرامش
مشغول چیدن
انار لبهای تو میشوم...

دچار باید باشی
تا بفهمی
از میان پیچ و خم
جاده های فصول
تنهاپاییز است
که حال دل عاشق را
خوب میکند...

رفتنت شروع برگریزان
عاشقانه هایم بود
باینکه باد سرد پاییزی
بهار جوانی را به یغما میبرد
با چشمان پر از نم باران
خیالت را درآغوش میگیرم
و هنوز هم مجنون وار دوستت دارم....

دل تنگم هوای
تورا به سر دارد
چگونه قایق احساس را
به دریای بیندازم
که موج موج
بی تفاوتی تو در آن میخروشد...

گرمای آغوش تو
یادآور"عصرهای تابستان" است
که میشود زیر سایه
دوست داشتنت آرامید و
عشق را به تشویش کشید.

مرا در گوشه ی
از پناهگاه آغوشت
جای بده که هوای
جمعه بسی نفس گیر است...️

از چهارسوی جهان
گوشه دنج آغوش تو
جان میدهد
برای یک عمر
دیوانگی کردن...

رمز عاشقانه هایم
نام زیبای توست
مست عشق میشوم
از شنیدنش ,
دستار احساسم را
به باد میدهم
تا بال و پر بگیرم
سوی خرابات آغوشت...

به ربنای چشمانت
قسم که هر روز
به وقت اقامه ی اذان عاشقی
به نیت خرمای شیرین
لبهایت روزه داری میکنم...

میپرسی از حالم
عزیز تر از جان مگر میشود
درکنار چیدن سیب لبخندهایت
حال وهوای دل بد باشد..️

با زبان عشق
سخن بگو با من
جز دوست داشتن تو
زبانی را نمیفهم...

نسبت نفس های تو
با بهار چیست
که وقتی یواشکی
لبهای مرا بوسه میزنی
شکوفا میشود گلهای عشق
در دشت خزان زده قلبم...

آمدنت را استخاره کرده ام
خوب آمد!
همیشه خوب می آید...
اما خوبِ من
تو نمی آیی!

با مهر که نیامدی
آبان چشم براه
چیدن واژه های عاشقانه
و بوسه بر لبهایت را
انتظار می کشد
تا یک عمر دوست داشتن را
درکنار هم زندگی کنیم..