بیو پاییز

چشمهای تو پاییزند
در برگ ریز این خیابانها
چه لبخندها که سرخ می ریزند
در بوسه باران
بر سنگفرش ها
لبانم را نارنجی می کنم
ترانه می خوانم
قدم زدن با تو می چسبد
در یک عکس سلفی...


........

فیروزه سمیعی

نکنه تو پاییزی
که
برگ های غم و غصه را
به دلم می ریزی .
حجت اله حبیبی

رنگ های گرمِ پاییزی
مالِ تو
من
تو را می خواهم
یک رنگ.
حجت اله حبیبی

چشمِ آسمان گریان ،
نه از غم
از
خرد شدن برگ ها ، زیر قدم های انسان های دل سنگ.
حجت اله حبیبی

آرامم ، مثل درختی ،
که
برگی برای باخت ندارد،
هرچه باد باد.
حجت اله حبیبی

آرامم ،
مثل درختی که
برگی برای باخت ندارد ،
هرچه باد هو هو کند .
حجت اله حبیبی

پاییز
فصل اولِ تشویش واضطراب
وقتی که باد ،
دوره کند برگ زرد را .
حجت اله حبیبی

دلتنگی مرا ،
برگ پاییزی می داند،
وقتی از ترس ،
دست از دامن شاخه
رها می کند ،
حجت اله حبیبی

کاش ،
بودی،
برگ های زرد و شر شر بارون
مرا
خواهد کشت .
حجت اله حبیبی

برگ های پاییز را
نقاشی کرده ام ،
با مداد رنگی،
تا گرم رنگ ها شوم
و فراموش کنم
سردی ایام را
حجت اله حبیبی

مهر که می رسد ،
آرام از شاخه جدا می شود ،
تا سمفونی رنگ ها را ، زیر گام رهگذران بنوازد،
و
آذر
غم آبان را فریاد زند .
حجت اله حبیبی

من و تو و مهر،
و خش خش برگ ها ،
و چتری بسته
که دست من و تو را می پاید .
حجت اله حبیبی

ما
نگهبان مهریم
و پاییز
زاده ی مهر،
بر ما مباد روزی
که با مهر و پاییز
نامهربان باشیم

حجت اله حبیبی

خویشاوند پاییز است
هرکس
با مهر شروع می کند ،
و با آذر قدم می زند در خش خش برگ های خیابان .
حجت اله حبیبی

عطر دلتنگی پاییز
خیابان گرد است
کاش
با مهر بیاید پاییز،
که دلم
منتظر سردی یک آهنگ است ..
حجت اله حبیبی

گفتی
پاییز ، با کوله باری از مهر می آید،
امّا
رهاوردِ من
چمدانی دلتنگی است .
حجت اله حبیبی

برای مردم گرسنه
برگ ریزان پاییز
دلفریب نیست .
حجت اله حبیبی

زردی می بارد از تن درخت
و خُرد می شود ،
استخوان برگ .
حجت اله حبیبی

تا نگاه خزان ،
به جنگل ریخت
غنچه خندید
و باغ پر پر شد .
حجت اله حبیبی

پاییز ،
می وزد
بهار ،
می ریزد .
حجت اله حبیبی

انارِ خنده ی تو
طعمِ برگِ غم دارد
بهار سر به گریبان
درخت می بارد .
حجت اله حبیبی

داری میری پاییز جان؟
غماتم با خودت ببر...!

شاخه تا آمد به برگش خو کند پاییز شد

پاییز بغل میخوام ترین فصل ساله