متن تک بیت

رفتی اما کاش، می دیدی که قلبی ناگریز
در حصار سینه ام تنهای تنها مانده است

دوستان گویند سعدی! خیمه بر گلزار زن
من گلی را دوست می دارم، که در گلزار نیست

(سعدی)

این دو روز زندگی روی مدار سرعت است
لحظه دلتنگی اما ثانیه یک ساعت است

آن سر زلفش که بازی می کند از باد عشق

میل دارد تا که ما دل را در او پیچان کنیم

گر بسوزی بند بندم از جفا

من وفای تو به جان دارم به جان

ربودی دل به یک لبخند زیبا از منِ بیچاره ی تنها

ولی افسوس طی شد روزگار عاشقی و دلفریبی ها

غدیر نقطه ی عطفی برای دین خداست

صراط حق به دست نبی در غدیر ترسیم شد

آی مردم ،همه ی درد من این است؛دلش
با همه خلق جهان ساخته الا دل من

قسم به دانه ی تسبیح مادرم که هنوز

تمام قلب و وجودم پر از بهانه ی توست

گرچه بد کرد و مرا کُشت به نامهری خویش
غیر او نیست و مهرش به دلم هست هنوز

هادی نجاری

موج دریا آمد و هر چه نوشتم پاک کرد

درد عشقت در دل دیوانه باشد بهتر است

تا دلی آتش نگیرد ، حرف جانسوزی نگوید


حال ما خواهی اگر ، در گفته ما جستجو کن

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار

دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

زنده هستم تا ابد با خاطرات آن شبی

در کنارم بودی و من مست از آغوش تو

فلک به مردمِ نادان دهد زمامِ مُراد

تو اهلِ فضلی و دانش ،همین گناهت بس!

عشق پیری گر به سر افتد به رسوایی کشد
دست بردار ازسرم ای عشق رسوایم نکن

کلیابی کاشانی

قانون گردباد بُوَد روزگار را

جز خار و خس، زمانه به بالا نمی بَرد

کلیم کاشانی

بی طواف و بی تَمتُّع، عاشق دلداده را

عشقِ لامذهب به رسمِ عشق، قربانی کند

هادی نجاری

در دفترِ زمانه فتد نامش از قلم
هرملتی که مردم صاحب قلم نداشت

گر نرخ بوسه را لب جانان به جان کند

حاشا که مشتری سر مویی زیان کند

از دوری تو کار من هر شب شده گریه

لعنت به تو ای دل که فقط سهم تو آه است

عشق را در قالب یک جمله می گویم به تو
یک نفر را می پرستی و نمی دانی چرا؟!

مثل تاجی به سرم مینهمت دلبر جان
تو بلایی و چه زیبا به سرم می آیی

غزلِ چشم تو شد باعث شیدایی من

چه غریبانه از این خاطره شاعر شده ام

هادی نجاری