متن تک بیت

دیگران را عید اگر فرداست ما را این دمست
روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست

خوبتر از تو نقشبند ازل
هیچ نقشی نبست در اول

تو به قیمت ورای دو جهانی
چه کنم قدر خود نمی دانی

عید فطر است بگو فطریه مان گردن کیست ؟!
هر دو عمری ست که مهمان دل هم شده ایم!

اگر قصابم از تن واکره پوست

جدا هرگز نگردد جانم از دوست

غم هجران تو، ای دوست، چنان کرد مرا

که ببینی نشناسی که منم یا دگری؟

آخر ای باد صبا بویی اگر می آری

سوی شیراز گذر کن که مرا یار آنجاست

زیرکانه قانعت کردم که یک قرآن بس است

تا که امشب را در آغوش خودم احیا کنی

ارس آرامی

بی مگس هرگز نماند عنکبوت
رزق را روزی رسان پر می دهد

تو که خواندی همه اشعار پر از سوز مرا
هیچ گفتی نکند علت آنها باشی .

محمود افهمی

تو اگر باشی و من باشم و باران باشد
به بغل می کشمت گر چه خیابان باشد!!

دلم گرفته هوایم عجیب بارانیست
دلِ شکسته ام انگار رو به ویرانیست

جنس آغوشت بهشت و دست ها اردیبهشت

سردی دست مرا اردیبهشتت تیر کرد!

ارس آرامی

ای مه عید روی تو ای شب قدر موی تو

چون برسم بجوی تو پاک شود پلید من

دانم ای ناله در آن دل ز چه تأثیر نکردی
رخنه در سنگ محالست تو تقصیر نکردی

تنی آلوده ی درد و دلی لبریز غم دارم
ز اسباب پریشانی ترا ای عشق کم دارم

به قدر مهر من ای دوست مهربان نشدی

رفیق تن شدی اما ، رفیق جان نشدی

هنوز نقش وجود مرا به پرده هستی
نبسته بود زمانه، که دل به مهر تو بستم

کاش دردی که مرا هست طبیبان را بود
تا بدانی که چه درمانده دراین درمانند

اینکه هر سو می کشم با خود نپنداری تن است
گور گردان است و در او آرزو های من است

اینکه مردم نشناسند تو را غربت نیست

غربت آن است که یاران بِبَرَندَت از یاد

پر کرده ام از عطر هوایت چمدان را
در شهر شما تحفه محبوب همین است

به روز ِ معرکه ایمِن مشو ز خصم ِ ضعیف

که مغز ِ شیر برآرد چو دل ز جان برداشت

گاه آن کس که به رفتن چمدان می بندد
رفتنی نیست! دو چشم نگران می خواهد!