متن غفلت

و بدان که دوست و رفیقی بهتر از خداوند جل جلاله نیست، که مهربانیش بی پایان و محبتش بی حساب،و او همیشه نگهدار ما وما غافل ازالطاف او.

(غفلت سرای عمر)

از عشق دم زدیم و زمان در هوس گذشت
پیری رسید و عمر گران ، در هوس گذشت

افسوس! شد تباه ، همه روزگارمان
از نوبهار تا به خزان در هوس گذشت

روحی نمانده است به پیکر چو مُردگان
درد و دریغ و آه! که جان در...

گاهی،
می پیچم از مسیر،
تا ببینم ، تو را سیر،
چون ،
مقصد مسیر است،
و عده ای، سیر از مسیر،
پس گاز می دهند مسیر را ، برای مقصدی
که به غفلت طی شده است....

تو شاید، من ولی از یاد تو غفلت نمی کردم
برای دوستی با غیر تو رغبت نمی کردم

یه لحظه غفلت ازدلم یه عمرپشیمونی آورد من عاشقت شدم ولی ازم نمیکنی ساپورت

دلم میخواهد از نو در بغل گیرم جوانی را
بنوشم جرعه جرعه لحظه های زندگانی را

قبای کهنه ی شرم و حیا را پاره بر تن تا
بپوشم پیکر هر نانجیب آنچنانی را

ببویم گل به هر دامن که بوی عاشقی دارد
و هی دامن زنم عشق و کلام مهربانی...

هر کس که اسیر و بند شهوت باشد
یا در پی پول و کسب ثروت باشد
یا طالب قدرت ؛ پی شهرت باشد
او بنده ی شیطان و به غفلت باشد

دیدی آن قهقههٔ کبکِ خرامان حافظ

که ز سرپنجهٔ شاهینِ قضا غافل بود

در امتحان زندگی
اعتماد تنها اشتباهی بود
که مرا مردود کرد !
محبت هایی که بوی مکر می دادند
لبخندهایی که به لب شیرین
و در باطن تلخ بود
و من در خواب عمیق غفلت
که هرگز بی مهری ات را
احساس نکردم


مجید رفیع زاد

زندگی یک خواب سنگین بود

سال ها ماندم سر راهش خبر دارم نکرد
جان به لب آورده و آهنگ دیدارم نکرد

آنچه را دانسته ام از راه و رسم زندگی
کوله باری جز غم و آوارگی بارم نکرد

دلخوش پیغامی از او بودم اما ای دریغ
هرچه را دیدم از...

ما در غفلت به سر می بریم
انارهای شیرین را در خواب می بینیم
و در روز ...
با آنها بازی چشم بسته می کنیم

سر ما آنقدر ...
به پیچک های سر راهمان گرم می شود
که نمی دانیم ...
فصل از کدامین خانه فرود می آید
به کدامین...

ایران..
اسمش هم ابهت دارد..
ولی مردمانش..
همه غریبه پرستند..
میدانید..
ایران ، همچون پدریست که تا حد توانش ، هر چه فرزندانش میگویند را برایشان فراهم میکند ..
ولی با این حال ، بازهم فرزندانش میگویند : ببین آمریکا چقد خوبه ، اروپا چقد خوبه ، چقد بچه هاشو...

اینڪَونه زیبا نباش
بی انصاف من یوسف نیستم
یڪهو صبرم لبریز میشود
غفلت میڪنم
مقابل چشمان بی تاب مردم این شهر میبوسمت ..️

باید بلند شویم و بایستیم، این دنیا ارزش متوقف شدن و غصه خوردن ندارد.
باید حالمان را خوب کنیم، نفسی عمیق بکشیم، سرمان را بالا بگیریم و دوباره برای هدف ها و مقصدهامان بجنگیم.
زندگی دریاست و ما میان پیچ و تاب آن شناوریم و ناگزیریم که تحت هر شرایط،...

” باز کن پنچره را من تو را خواهم برد

به سر رود خروشان حیات

آب این رود به سرچشمه نمیگردد باز

بهتر آن است که غفلت نکنیم از آغاز “