متن دوست

گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست
همچنانش در میان جان شیرین منزلست

یک شانه برای گریه کردن ها چند؟
یک دوست برای این دل تنها چند؟
سخت است تمام عکس ها یک نفره
یک ما دو نفر بجای این من ها چند؟

دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

ولی من بر درخت سبز یادت
به تیغ آرزو حک میکنم " دوست"
که تا میراث عشقی هست، دارم
امید معجزه ،چون عشق جادوست

چنانت دوست می دارم که گر روزی فراق افتد

تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت

نسیم صبح پنداری ز کوی یار می آید

به جان ها مژده می آرد که آن دلدار می آید

به صد اکرام می باید به استقبال او رفتن

که بوی دوست می آرد ز کوی یار می آید

با دوست کنج فقر بهشت است و بوستان

دوستای امروزی که دوست نیستن
سم خالصن

یه عمر درراه دوست جان بدهی...

بعد...

بهترین دوست عاشق زنت باشه!

من چرا گرد جهان گردم چو دوست

در میان جان شیرین منست

جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت

مویی نفروشم به همه ملک جهانت

هردوست که با ما بود
دشمن شد و خنجرزد
باقافله پیمان بست
هم کاسه ی دزدان شد

برای تو که دوستم بودی و هستی می نویسم، که تمام چیزهای دنیا تمام شدنی هستند، به غیر از دوستی.
من تا به حال هزارتا رفیق پیدا کرده ام، رفیق های خوب، رفیق های جانی، ولی یک کدامشان شبیه تو نبوده اند. خاطره هایی که تو برایم ساخته ای را...

دوست...
چه خوب می شد که یک دوست، از اون خوباش، تو زندگیم پیدا میشد،  از اون دوستایی که مثل تو داستان ها و فیلم های سیاه و سفید قدیمی، همیشه حاضر و همیشه به درد بخورند. از اون دوستهایی که همیشه به فکر آدم هستند و هیچ انتظاری از...

از عمر ذوق وقتی، بودم که با تو بودم

ذوقی چنان ندارد، بی دوست زندگانی

ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان

ز جان، ای دوست، مهر تو جدا کردن توان؟ نتوان

البرت هوبارد:

دوست کسی است که همه چیز را درباره ی شما می داند و باز هم دوست تان دارد.

بوی بهشت می گذرد یا نسیم دوست

هر انسانی سزاوار این است که حداقل یک دوست داشته باشد که بتواند سر ترس ها و رازهایش، سر احساس گناه و شادی اش به او اعتماد کند. هرکسی سزاوار یک نفر است که بتواند به چشم هایش نگاه کند و بگوید: «تو کافی هستی. تو با تمام زخم هات،...

جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد

یاری که تحمل نکند یار نباشد

اصلا احساس خوبی نسبت ب صحبت هایش نداشتم
از این دکترها بود ک آسمان ریسمان میبافت تا حرفش را بزند
بی حوصله نگاهش میکردم و او هم گویی برای خودش حرف میزد
نگاهش کردم و گفتم:
\دکتر! اصل حرفتونو بزنید\
دکتر آب دهانش را قورت داد و نگاهش را از...

تمام عمرم دنبال دوستی بوده ام که برایم همه کس و همه چیز باشد،غافل از اینکه این دوست را باید در وجود خودم،بجویم.

زندگی پنجره ای باز،به دنیایِ وجود
تا که این پنجره باز است،جهانی با ماست
فرصتِ بازیِ این پنجره را دریابیم!
در نبندیم به نور-
در نبندیم به آرامشِ پُر مهرِ نسیم...
رو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم
و بگوییم به دوست؛
عشق یعنی بودن