متن زانا کوردستانی

خورشیدام و
بوسیده ام
روی ماه صبح را


زانا کوردستانی

آه ای لاجورد کاشی های عقیق
ای ذکر شبانه های ممتد
بی تو، مرتجع ام
هیچ آیینی را پایند نی ام!.


زانا کوردستانی

شیعرەکانم ئیتر نانووسم
دەیدەمیان بە دەم با
تاکو بەگەیشتەن بە توو
ئەخوێنەم بە گوێ لەیلان
تاکو بەگەئیدە بە بەر
ئەیخمە ناوی چه م و گلار
تاکو ئاو بیتیرەی لە شانێ توو
بڵام دەزانم
توو دڵبەستە و دڵتڕی سروشتی نە کاگەز و کتێب

◇ برگردان فارسی:

شعرهایم را دیگر نمی نویسم...

شۆفیر ێیسنپ بۆ
داغ و گەشەی بنەماڵەکی جێ ئەهیڵاند
تا داغ و گەشەی بنەماڵەکانی شار بگینی

◇ برگردان فارسی:

رانندە ی تاکسی بود
غم و شادی خانواده اش را جا می گذاشت
تا که غم و شادی خانواده های شهر را برساند.



زانا کوردستانی

کارنیکای کرێکار
دڵی لە شاژنی بەست
نه زانست خۆشەویسی لە کەندوودا
ئەبەر فاعلە حەرام بوو

◇ برگردان فارسی:

زنبور کارگر دلبسته ی ملکه شد
اما او نمی دانست عاشقی در کندو
برای کارگرها ممنوع بود.


زانا کوردستانی

کوردستان بنه ماڵه مه
خۆڵی دایکه م
شاخ و کوێسانی باوکه م
خورۆشی سیرۆان ده نگی منه
هه ڵفڕینی هه ڵۆه کانی شه ڤڕه شکه م
شاهۆ و قه ندیل ناو براکانم
هه ڵاڵه برمه خوویشکه م
به ڵام خۆمیش حه لبجه م
مه غدور و بێکه س
لێ به...

باوکه م ئه ور بوو و دایکه م واران
منیش مشته له داریکی له له یلان
یه کجار پاراو نبوم له ئه وان

◇ برگردان فارسی:

پدرم ابر بود و مادرم باران
من هم نهالی کوچک در بیابان
که هرگز سیراب نشدم از آنها...



زانا کوردستانی

آی ی ی که و که کان
له به رچی ناچڕین؟!
گاهز ئەیوه یش،
وه کو ئێمه کوردان کۆچەری ڕۆیشتنن؟!.

◇ برگردان فارسی:

آی ی کبک ها،
چرا نمی خوانید؟!
شاید شما هم
مانند ما کردها آواره شده اید؟!.


زانا کوردستانی

تۆ موسا بوێ
و ئەمن بنی ئیسراییل
هەرمو ورده کی،
بیانگەتم ئەگرد!.

◇ برگردان فارسی:

تو موسی بودی و من بنی اسرائیل
دقیقه به دقیقه بهانه ات را می گرفتم.



زانا کوردستانی

ورده ورده پێخەنینەکانت
مۆجزە بۆ
وا لە ئیبراهیم و ئیساشم
بەر نەهات!
ئاڵمیگی زیندو کەرد...

◇ برگردان فارسی:

لبخندت معجزه ای بود
که از ابراهیم و عیسی هم ساختنی نبود!
عالمی را زنده کرد.





زانا کوردستانی

باوەشت لە گەڵ مالی خوا
تەنها یەک فەرقی هەس
هۆو ماله هەزارا هەزار زائری هەسو
باوەشت غاری حەرایە موحەمەدە!

◇ برگردان فارسی:

آغوشت با خانه ی خدا تنها یک تفاوت دارد
آن خانه هزاران زائر دارد
و آغوشت غار حرا است!


زانا کوردستانی

[قهرمان]

به زور سیزده، چهارده ساله می شد. چهره ای استخوانی و اندامی ترکه ای داشت. یک جفت کتانی رنگ و رو رفته به پا کرده بود. ساک ورزشی آبی رنگش را هم مورب به گردن آویخته بود.
عاشق فوتبال بود. مجذوب رونالدو و متنفر از لیونل مسی. پوسترهایی از...

[فریبا]

پیپ اش را گوشه ی لب گذاشت با طمأنینه... روی تخت نشست. با دست گرد و خاک و تکه های آوار شده ی سقف را پاک کرد.
اسباب و اثاثیه ی تخریب شده ی خانه اش را ورانداز کرد. آهی کشید و پکی عمیق به پیپ زد.
در زلزله...

در جستجوی تو،
همچون پروانه، به پرواز در می آیم
و خودم را می گویم: شاید همچون گلی
در باغچه ای بیابمت.
جایی نمانده که برای یافتنت نگشته باشم
و نیافتنت، زخمی بر روح و جان من نشده باشد!
برگ برگ درختان را می بوسم
به این امید که اثری...

آی هجاهای خفته در گلو
برای که!
چه وقت؟
شعر می شوید...









زانا کوردستانی

سال ها بگذرد
کم نمی شود یادِ تو!
این ترازو
دقیق محاسبه می کند؛
--نبودنت را







زانا کوردستانی

اعضای وجودم
به پا خواسته اند...
***
تا کی دوری ؛
تا کی تحمل؟







زانا کوردستانی

چه خواهی دید در آیینه؟
مگر آدمکی مغموم وُ،
--انسانی از دست رفته!؟





زانا کوردستانی

آینه ها را بشکن
در شهر کوران
نه شمع را می فهمند
و نه آیینه به کار می آید.








زانا کوردستانی

زنی ،،،
گیسوان تنهایی اش را
شانه می کشد
آینه اما،
وضوحی پیدا را
حاشا می کند!






زانا کوردستانی

آرزویت،،،
پریدن بود اما
آب و ارزنی چند،
دل بسته ی قفس ات کرده ست!







زانا کوردستانی

مرثیه خوان بهار می آید
--پاییز!
با برگ ریزانش...







زانا کوردستانی

سلول به سلول گلویت
انفرادی ست
صد شعر بی گناه
در حصر مانده اند.







زانا کوردستانی

و ندید
کبوتر،
کلاغ خوشه چین صلح شده است.








زانا کوردستانی