متن زهره خمری

می گفت:
ببین پیش کی حالت خوبه
همونو نگهش دار واسه خودت
گفتم:
من بخوام نگهش دارم
اگه اون نخواد بمونه
اونوقت تکلیف چیه؟

کمتر بتاز
من از پسِ این همه بی رحمی بر نمی آیم...

مهر می آید
ولی
با بی مهری هایی که کنج دلمان
چمباته زده اند چه کنیم!
راستش را بخواهی
من فکر می کنم
یک جای ابراز احساساتمان نشتی دارد...
وگرنه
این همه واژه و جمله ی عاشقانه
چرا گره از کار هیچکس باز نمی کند
ولی
حالا باید امیدوار باشیم...

و حالا باید
چمدان را از تنهایی های غلیظ مان پر کنیم
و راهی شویم
سمت
تبعید گاه نارنجی رنگمان...
ولی ای کاش
پاییز
گردن بگیرد این حس های یک طرفه لعنتی را..
میدانی جانم، اصلا عشق از هوای پاییز
تراوش می کند
به چشم های رسواگرمان
همان ها که...

مهر می آید
ولی
با بی مهری هایی که کنج دلمان چمباته زده اند چه کنیم
راستش را بخواهی
من فکر می کنم
یک جای ابراز احساساتمان نشتی دارد...
وگرنه
این همه واژه و جمله ی عاشقانه
چرا گره از کار هیچکس باز نمی کند
ولی
حالا باید امیدوار باشیم...

انتظار
آدمی
را زرد می کند
درست مثل برگ های پاییزی
که
خدا می داند
چشم به راه چه کسی
زیر پای رهگذران جان می دهند و رنگ می بازند
ای کاش
فاصله و دوری این روزهایمان
به آینده سرایت نکند

هر جایی که سقف داشت و بویِ غذا از آن به مَشام می رسید که اسمش خانه نیست...
خانه یِ آدمی
درست در میانِ
بازوانِ دلبری است که بویِ عطرِ تنش
به یاد ماندنی ترین رایحه یِ دنیاست...

پاییز تب کرده
از گستاخی های دخترش
از آذری که حالا بی پروا پاتند کرده
از این عشق ممنوعه
از دلبستگی ته تغاری اش به آفتاب تنبل زمستان
بی خود نیست که
آذر هرروز بیشتر یخ می زند
می خواهد
دل قندیل بسته ی پسر زمستان را ببرد
بیچاره آذر...

آغوشِ تو
عشق خیز ترین
سرزمینِ
جَهانِ من است
که در خاکش
نهال
داشتنت را کاشته ام...
بیا و
مهربانی را در گوشمنجوا کن
تا برای همیشه
سبز بمانیم....

زمستان در راه است
میخواهم بنشینم
کنار دوست داشتنت
تا
گرم شوم
از این خوشبختی ضخیم
که خیلی وقت است
بر تن کرده ام
و
رج به رج
عشق ببافم
و
محکم گره بزنم
چشمهایم را به
نگاه دلنشینت
که
مدتهاست
دل زمخت
و سرسختم را دزدیده...

محبوب من
از سقفِ دنیایِ بدونِ شما
آب
چکه می کند
و من
زمینی هستم که
از فرط دلتنگی
عطش آغوش دارم
نه
سیلابِ بغض.

قحطی عشق آمده جانم
باید احتکارت کنم
در جغرافیای بن بست دلم
همانجایی که
مدت هاست
خاک می خورد
در ورودی اش هم
تار عنکبوت بسته بود
محبوب من
قبل دیدار شما
کبوتر دلمان به هوای هیچ کسی پرواز نکرده بود
بس که
همه رهگذر بودند و عابر ...
بمان...

این حرارت تابستان را بگذارید
به حساب این که فصل دوم سال
دلش به بودن معشوقه اش گرم است.

می بینی جانم
کیوسک های تلفن را که جمع کردند
دیگر دوستت دارم هایمان صادقانه رد و بدل نشد
ما ماندیم و هزاران حرف عاشقانه که
اگر تلفن های همراهمان آنتن نداشت
اصلا یادمان می رفت
یک نفر هست
که همیشه باید باشد..
جایگزین هم ندارد
می بینی
تکنولوژی چه...

آغوشِ تو عشق خیز ترین️
سرزمین جهان من است......
که در خاکش نهال
داشتنت را کاشته ام... بیا و
مهربانی را در گوشم نجوا کن
تا برای همیشه سبز بمانیم....

ای کاش دلتنگی از پا بیفتد
نفس کم بیاورد
آذوقه اش را هم غارت کنند
تا آنوقت
به دیدار نگاهت ایمان بیاورد...

قرنطینه ات کرده ام در صندوقچه ی دلتنگی هایم!
بحران ندیدنت که تمام شود
اجازه ی در آغوش گرفتنت را میدهی؟!