متن سربازی

نیستی و این نبودنت
چونان تمام کردن سیگار است
در شب برفی سربازی
یا در گُلِ مستی
آخر تمنا‌یی
و میبینی ،کف دستی که مو ندارد
حتی گفتن و فکرش پریشانم می‌کند
ولی به زیستش دارم
آدمی چه پیله،سازشی دارد

دلم گرفته شبیه زنی که فرزندش/
زمان جنگ فرستاده شد به سربازی

حرف از فرار نزن
تو
در قلب من
در محاصره‌ای!
بی‌جهت
تلاش می‌کنی!
قانون عشق
تغییر نمی‌کند
درست مثل قانون سربازی؛
حرف‌هایت منطقی‌ست
اما ناشنیدنی!

می گویی
نزدیکم نیا،
صفرهایم به تو هم سرایت می کند
آخر عزیز من
کدام سربازِ برجکی را دیده ای
که از تنهایی بگذرد؟
«آرمان پرناک»

جای زمستانِ اخوان
جای کتک خوردنِ پرچم از طوفان
جای تکان های یک جیبِ خالی
جای تنهاییِ تمامِ آدم ها
پُست میدهد
سربازی که حکم زنده بودنش
به شهادتِ پوتین های پاره بسته است

«آرمان پرناک»

جان دلم... برو خدا به همراهت،دلواپس هیچ چیز نباش...
دو سال که سهل است،یک عمر به پای تو میمانم مردِ زندگی من...
هر کجا دیدی برایت سخت شد
وسط میدان تیر...
روی برجک
میان چله سرما و گرما
یاد من باش...
یاد منی که ثانیه شماری میکنم برای برگشتنت
برای...

دوستم زنگ زده میگه: پسر دایی همسایه پسر خاله داماد عموم سرهنگه، میخوای سفارشتو بکنم برای سربازی؟

حساب کردم تا خبر به اون برسه خدمتم تموم شده

ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﭘﺴﺮﺍ ﻣﺜﻞ ﺣﺎﻣﻠﮕﯿﻪ ..

ﻫﻢ ﻗﯿﺎﻓشوﻥ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﺸﻪ ﻫﻢ اینکه همه ازشون ﻣﯿﭙﺮﺳﻦ ﭼﻦ ﻣﺎﻫﻪ ﺍﯼ؟

بسوزد آنکه سربازی بنا کرد

تو را از من مرا از تو جدا کرد

سربازی فقط دوسال است

اما برای یک عاشق

به اندازه بیست سال است