متن فرار

من باید می‌رفتم…

به سمتی که هیچ نقشه‌ای مرا نمی‌شناخت،
به جایی که سایه‌ها، از دردِ نور قد می‌کشیدند
و خنده‌ها، روی لب‌ها با بغض معامله می‌شدند.

من باید می‌رفتم...
پیش از آنکه نامم را از دهان این خیابان‌های خسته پاک کنند،
پیش از آنکه خاطره‌هایم روی دیوارهای زنگ‌زده‌ی شهر،...

عاشق سگی هستم
که در زندگی گربه ها،
موش بدواند...

مگر آدم تا کی قدرت دارد فرار کند؟ فرار سخت تر از جنگیدن است. / محمد رضا کاتب / برشی از رمان رام کننده /

کاری که آدم در تمام عمرش ازش دست بر نمی دارد فرار است . فرار های جور و اجور و عجیب و غریب . هر چه فرار های آدم بیشتر باشد معلوم است به مهلکه نزدیک تر است . / محمد رضا کاتب / رمان رام کننده /

بیا منطقی باشیم
ترسو ها هستن که جا میزنن و فرار میکنن
عاشقا یاد گرفتن که بجنگن

‏هرکسی در یه برهه از زندگی ، دلش می خواد از زندگیش فرار کنه ، این تنها چیزیه که تو وجود همه آدما مشترکه.. ..

علیزاده✍

تلخ ترین حادثه قرن این است
انسان از خودش فرار کند
از زادگاهش، از پدر مادرش
از مکانی که زندگی میکند
از چهره اش، از زبان مادری اش

گریز کند از هرچه که مربوط به خودش است و نقابی برچهره بگذارد که هیچ گاه \خودش\ نبوده

باز هم مانند گذشته از غربت و دغدغه ی آدم ها فرار،
و به خانه ی مهربان ترین مادربزرگ دنیا پناه آورده بودم.
برعکس خانه ی مامان که باید روی مبل بنشینم، روی فرش های دستبافت آبی آسمانی مادربزرگ نشسته ،
و تکیه بر پشتی های آبی طلایی اش داده...

همیشه از خودم می پرسیدم...
دوندگان آفریقایی...
می خواهند از چه چیزی فرار کنند...
که این قدر پاهای قوی دارند..
بومیان آمریکا...
می خواهند ...
کدام آواز را بخوانند...
که آرواره های محکمی دارند...
و ساکنان قطب ..
از گرمای کدام کلمه...
به یخ ها پناه برده اند...
همیشه از...

خواب فَقَط خواب نیست، یِ فَرارِه

گاهی می اندیشم درختی که
تنها بالای کوه زندگی می کند
چرا از جنگل فرار کرده !

پس از تو
فقط یک مجروح شیمیایی ام
یک مجروح جنگی
گاهی
خیس عرق صدای آژیر میشنوم
گاهی
فرار میکنم ، سنگر میگیرم
از همه میترسم
مبادا اسیرم کنند
بی صبرانه منتظرم
پایم را روی مین بگذارم
و مفقودالاثر شوم .

یکدفعه نگاهی سنگین را بر تنم حس کردم. همان لحظه که برس را لای موهایم پایین می کشیدم و مست تماشای آسمان بودم. آبی مدهوش کننده! با چند تکه ابر بزرگ در حال بازی با باد . پیرزن همسایه ی روبرو بود....
هر روز صبح وقتی برای برس کشیدن موهایم،...

نمى دانم
از من فرار میکنى یا از عشق
فقط مى دانم
سرِ یک نفر با خودم لج دارم
دوست دارم
آن یک نفر تا ابد خودت باشى ...
تمام ؛

این روزها حال خوشی ندارد
شهریور را میگویم..
انگار از تابستان فرار می کند!
آخر یکی نیست بفهماند
کجا؟!
کجا که انقدر هم عجله داری..
آن طرف تر پاییز ایستاده
پاییز ی که چیزی برایت ندارد
جز اینکه هرچه را که هم داری می گیرد..

با فرار کردن از زندگی، هرگز نمی توانید به آرامش برسید.

- بابا...کاش ما هم می تونستیم فرار کنیم... - پسرم...یک درخت هیچ وقت در حال فرار نمی میره...ما ایستاده می میریم

‏یه رفیق داشتم سوم دبستان ترک تحصیل کرد، امروز تو یه بنز دیدمش، رفتم بهش گفتم داداش چه ماشین قشنگی داری، یه ذره نگام کرد ضبط ماشین رو برداشت فرار کرد

با فرار کردن از زندگی ، هرگز نمی توانید به آرامش برسید.

اگر برای کسی مهم باشی او همیشه راهی برای وقت گذاشتن با تو پیدا خواهد کرد ؛ نه بهانه‌ای برای فرار و نه دروغی برای توجیه ...

ما همه‌مان تنهاییم، نباید گول خورد، زندگی یک زندان است، زندان‌های گوناگون. ولی بعضیها بدیوار زندان صورت می کشند و با آن خودشان را سرگرم می کنند. بعضیها می خواهند فرار بکنند، دستشان را بیهوده زخم می کنند، و بعضیها هم ماتم می گیرند، ولی اصل کار این است که...

حال من حال اسیریست که هنگام فرار
یادش آمد که کسی منتظرش نیست نرفت

من
زندان بزرگی بودم
که نتوانستم
از خودم فرار کنم