متن مدهوش

مستی که
فقط با می و باده نیست!
من زمانی مدهوش می شوم،
که شمیم یاد تو را بو کشیده ام.




شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه: زانا کوردستانی

...مث وقتی که یه عاشق/ می کوبه حلقه ی در رو/ که تا درواکنه یارش/ ببینه یک ره دررو/ برای پرزدن توی/ خمِ پس کوچه ی آغوش/ و با جامِ گلِ بوسه/ بشه مست و بشه مدهوش(زهرا حکیمی بافقی، برشی از یک ترانه، کتاب ترنّم احساس.)

چنان ای یار گل پوشم
بکش در تنگ آغوشم
کزین عطر تنت جانا
من دیوانه مدهوشم

گل من چشم مدهوشت گلوله ست
همان لب های خاموشت گلوله ست

برای کشتنم خنجر چه لازم
انار زیر تنپوشت گلوله ست

شعر گفتم تا کمی مدهوشش کنم ،،

گفت: وزن و عروض تو به صدنار نیارزد !!

ارس آرامی

عاشقم دیوانه ام،مست و مدهوش و خراب
من به این دیوانگی جانانه مینازم چه باک

شهر را مدهوش کرده بوی عطری دلنشین
دکمه ی پیراهنت باز است یا درب گلاب؟

در ساغر تو چیست که با جرعه نخست ،
هشیار و مست را همه مدهوش می کنی؟

افتاده جهانی همه مدهوشِ تو لیکن
افتاده‌تر از من نه و مدهوش‌تر از من

عشق یعنی
در میان صد
هزاران مثنوی
بوی یک تک بیت
ناگه مست و
مدهوشت کند.

️️️

عشق یعنی در میان صد هزاران مثنوی بوی یک تک‌بیت
ناگه، مست و مدهوشت کند..!

دوست دارم که شبی در دل این فصل خزان
روی زیبای تو را بینم و مدهوش شوم ...مهدی جان