جانم به ماتمت رود از تن به در ولی داغ توام نمیرود از دل به در پدر
دستهایش بوی نان می داد و می بخشید هرچه داشت پدر
قهرمان خسته ی بی ادعا پدر
پدر که شدم تازه فهمیدم اینجا پدر بودن سخت ترین کار دنیاست و پدرم چقدر خوب بود!
پدر همان کسی است که؛ هرگز... سایه منتِ مهرش را حتی در نگاهش ندیدم!
چو مادر یاورم باشد، پدر باشد دُعا گویم نه از بیگانه باکَم هست، نه پَروا از خطر دارم
یک پدر هرگز نمی میرد یک پدر جاودانه است صخره است ، یک ستون است
پدر نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست
هر کجا لنگ شدم یا که کسی رنجم داد پدرم گفت ولش کن تو برو من هستم
پ مثل پدر پدری که پرستیدن دارد... هم نامش هم خاکش و هم جانش روزت مبارک قلب من
پدر... ای ریشه ی زندگانیم روزت مبارک
پدر! روزت رسید و من ندارمت...
پدرم ای عزیزتر از جانم کجایی...؟! امروز روز توست
امسال پدر ندارم
پدر سرخ می کند صورت به سیلی رخ فرزند نگردد زرد و نیلی
ای کاش بودی پدر
پدر! ای آرامش زندگی دوستت دارم روزت مبارک
همیشه در قلب منی پدر روزت مبارک
بابا جونم یه گوشه نه تمام قلبم را برایت کنار گذاشته ام روزت مبارک عزیزتر از جانم
گفته ام بارها و میگویم بی وجودش حیات مکروه است همه عمر تکیه گاهم بود پدرم نام کوچکش کوه است
بِمانند؛ موجی خروشان و پراستقامت؛ بر صخره‌های سهمگین روزگار برخورد می‌کرد؛ و آرامش را نثارمان می‌کرد. پدر پدر! پدر
پدرم کسی است که هر وقت می گوید:درست می شود، تمام نگرانی هایم به یک باره رنگ می بازد.
به سلامتی پدری که نمی توانم را در چشمانش زیاد دیدم ولی از زبانش هرگز نشنیدم.
پدر یعنی... هر چه باشد روزهایت سخت، من هستم ،خیالت تخت
