100 متن کوتاه سجاد یعقوب پور️️️ ۱۴۰۳ جدید 2025

دلم  سرمای  بهمن ماه ، روحم  خسته  از  دنیا

فقط عشق تو درمان است،چون گرمای مردادی

سجاد یعقوب پور

سَر بر سَر و
لب بر لب و
آغوش تو ای یار️
رویای منِ عاشقِ دیوانه همین است!

سَر بر سَر و
لب بر لب و
آغوش تو ای یار
رویای منِ عاشقِ دیوانه همین است!


️️️

قسم به دانه ی تسبیح مادرم که هنوز

تمام قلب و وجودم پر از بهانه ی توست

آمدی...عشق به این قلب پر از غم دادی

بی تو ای حضرت خورشید دلم تاریک است

فرقی نمی کند که چگونه... چرا ، ولی

تقدیر و سرنوشت به کام دلم نشد

خسته ام از مردم نیرنگ بازِ هفت رنگ

اندکی آرامشم در این جماعت آرزوست

باور عشق تو سخت است ولی میدانم

مثل من عاشق تو هیچ کسی نیست که نیست

تو زیبایی و من هر روز مجذوب دو چشمانت

چنین عاشق کشی رسم کدامین قوم میباشد

فکر میکردم که تنها اوست آرامش برایِ جانِ من

راست میگویند باشد خوش صدای هر دُهُل از دور دست

به سرم یاد تو دارم، به دلم عشق تو دارم

چه کسی گفته فقیرم، همه دارم همه دارم

دلم درگیر عشق تو ،دو چشمم مستِ چشمانت

برایت  شعر   میگویم   ولی    آهسته  آهسته

سجاد یعقوب پور

تویی  آن  نرگس  زیبا  ،  مثال   ماه    میمانی
قشنگی..زندگی بخشی، سرود عشق میخوانی

منم آن مرد خوشبختی که در قلب تو جا دارم
بزرگی  با گذشتی  تو ،  رسوم  عشق  میدانی

سجاد یعقوب پور

بی عشق عبور از دل طوفان نتوان کرد
بی یار سفر از غم و باران نتوان کرد

در معرکه عشق نیاز است به مردی
رندانه گذر از دل خوبان نتوان کرد

شبیه عابری خسته که مانده در خیابان ها

بدون تو پریشانم بیا ای راحت جانم

گاهی دلم برای خودم تَنگ می شود
آنجا که پای رفتن من لَنگ می شود

در راه عاشقیت از خود گذشته ام
هر روز که بین عقل و دلم جَنگ می شود

عقلم به دلم گفت که عاشق نشو ای دل

افسوس که شرمنده ی عقلم شده قلبم

سجاد یعقوب پور

من   کشته ی   یک    نگاه    جذاب    توام
من   در به در   و  خمار   و  بی تاب   توام

سخت است رسیدن به تو ای حضرت دلدار
با  این  همه   من  مرید  و  اصحاب   توام

سجاد یعقوب پور

سلطان من شدی و منم دوست دارمت
جانان من شدی و منم  دوست  دارمت

سر  تا  به   پا که پُرم  از  شوق دیدنت
تو جان من شدی و منم دوست دارمت

سجاد یعقوب پور

منم آواره و مجنون و غزل خوان دو غم

غم  عشق  و   غم   دوریِ   پرستار   دلم


سجاد یعقوب پور

زنده هستم تا ابد با خاطرات آن شبی

در کنارم بودی و من مست از آغوش تو

مثل پائیز و هوای ابری و تنگ غروب
یاد تو چون بادهای موسمی سمت جنوب

بی تو سخت است و عذاب آور تمام لحظه ها
یاد خود را اینچنین بر قلب زار من مکوب

از معجزه ی عشق فقط حرف شنیدیم

شیرین نشود کام به حلوای خیالی