متن تشنگی

ابرهای خسیس،

باران را دریغ می‌دارند؛

و در تکدّیِ کاسه‌های تفتیده،

در حسرتی نمناک،

هیچ نمی‌گذارند!

دوباره در خاطره ای دور
زخم هایم جوانه می زنند
ریه ها پر می شود
از هجوم هوای کوچه ی احساس
آنجا که در ازدحام رقصیدن باد
باران نگاهم
بر تن لحظه ها موج می زد
و لب ها در عطش گلبرگ های یاس
حدیث تشنگی را
در گوش ابرها...

ای خاک به خون شسته چرا بر سر مایی
از ما تو چه دیدی که چنین پیک بلایی

هر گوشه ی تو ریخته است خون جوانی
انگار فراموشِ تو شد خاک کجایی

دانم که تو از درد خیانت به عذابی
رسم این نَبود دادِ خود از ما بستانی

روز و...

نزار قبانی:

دستانت ابر بهاری اند
اگر نباشند جهان از تشنگی خواهد مرد

دارد لب من تشنگی بوسه ی بسیار
چون مزرعه ی خشک، که دارد غم باران

مثل عباس کسی هست دلاور باشد،
با همه تشنگی اش یاد برادر باشد

او تکیه زدن به شانه را درک نکرد / احساس کبوترانه را درک نکرد / با این که به هر دشت و دمن می بارید ، / او تشنگی جوانه را درک نکرد!!

دستانت ابر بهاری اند ،
اگر نباشند جهان از تشنگی خواهد مرد !

️️️

کاش میدونستی این مردم چقدر بی پناهند
تا کمی منصف تر میباریدی..‌.
آهسته ببار باران!
اینجا هیچ چیز سر جای خودش نیست
که یا غرق سیلاب می شویم
یا لب هایمان از تشنگی ترک بر میدارد...

شانه‌ات مجابم می‌کند
در بستری که عشق تشنگی‌ست

خا‌ر فراوان‌
تشنگی‌ فراوان‌
باتدبیری‌ زیبا‌
خود‌ را‌ بالا‌ کشانده‌ ای‌
گُل‌ِ‌ شیپوری‌

تشنگی مفرط روزنه ها/ تماشایی است/ پاییز

شکست آینه و شمعدان ترک برداشت

خبر چه بود که نصف جهان ترک برداشت


خبر رسید به تالار کاخ هشت بهشت

غرور آینه‌ها ناگهان ترک برداشت


خبر شبانه به بازار قیصریه رسید

شکوه و هیبت نقش جهان ترک برداشت


خبر رسید هراسان به گوش مسجد شاه

صلات ظهر صدای اذان...

جان زینب به لب رسید ای رسیده به علقمه
کی می آیی عباس
ای قرار دل علی دل به تو بسته فاطمه
کی می آیی عباس
برگردان : قلب بی کینه عشق در سینه آب و آیینه
کی می آیی عباس

خیمه ها چشم انتظار دیدنت
تیغ دشمن در کمین...