متن پدرم

من اولین نگاهم که به جهانِ هستی افتاد
در آغوشِ مادرم بودم
اما ،کمی آنطرف تر
مردی صورتحسابِ بیمارستان به دست
این طرف و آن طرف می دوید
من اولین بار که یک متر از جهان را پیمودم
دستم میان دستانِ مادرم بود
اما روبرویم مردی عاشقانه نامِ مرا میخواند...

پدرم ساقی نبود اما عرق ریخت ز جان
آرزو دارم ببینم روی آن



https://t.me/+kmSMbqhiZJo4NTU0

❤ پدرم

چه خوشبخت بودم
آن زمانکه
دستهای کوچکم
با حرارت دستهای مردانه ات
گرم می شد
اما افسوس....
صد افسوس
باورم نیست
نباشی و من نفس بکشم
نفس نیست
بلکه هرثانیه
نفس کشیدن بدون تو
قفسی بیش نیست
دوستت داشتمو....
دارمو....
خواهم داشت...
ساناز ابراهیمی فرد

\سخته دلتنگ باشی دلتنگیت برسه به یه خاک سرد پدرم روحت شاد



Farzaneh 22

پدرم تا دقیقه ی آخر
مثل یک کوه تکیه گاهم بود
رودی از عشق در دلش جاری
تاجِ سر بود و پادشاهم بود

در کلامش خلوص پیدا بود
همّتش کوه را تکان می داد
از نگاهش بهار می رویید
تا نَفَس داشت بوی نان می داد

مهربان، بی ریا و...

پدرم،
شاعر نیست!
پدرم هرگز یک شاعر نیست
پدرم،،،
اما می داند،
خوب هم می داند
دردِ یک سُفره ی خالی
چاره اش:
نان ست!


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

پدرم،،،
شاعر نیست...
رنج هایش را اما
می گِریَد،
می موید
با خودش زمزمه هم گاهی دارد
از زمان هائی خوب
پدرم،،،
شاعر نیست!
ولی از وزن \جدائی ها\ آگاه است
صاحب دفتر و دیوانی از\
\اشک\ است
پدرم می داند، می داند؛
(درد)هم قافیه ی (مرد)ست


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

پدرم،،،
شاعر نیست...
گرچه از اوج غزل آگاه است
شعر او موی سپید،
شعر او؛
یک تنِ رنجور وُ؛
نحیف!
خسته از تنهایی
سال ها بی مَحرم!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

پدرم، یادت را گرامی میدارم حرامم ندادی ،حرام خواریم را توصیه نکردی و هرگز آزمون نگرفتی.

پدر که شدم
تازه فهمیدم اینجا
پدر بودن سخت ترین کار دنیاست
و پدرم چقدر خوب بود!

و دست های پر از چروکش که گویی هفتاد سال در تنگ اشک چشم هایش خیس خورده بودند، ارامشی داشتند از جنس باغ های گل سرخ، از جنس شیرینِ خیال که حس پرسه زدن در یک صبح بارانی روی پل رنگین کمان بود و بوی خوش نوازش می داد. پهشت...

او که از رفتن تو سود زیادی برده
پدرم هست که از خرج عروسی، در رفت!

هر کجا لنگ شدم یا که کسی رنجم داد
پدرم گفت ولش کن تو برو من هستم

دلتنگی
آدم را به جنون میکشد
پدرم
بی تو من مجنون ترین
دلتنگ دنیا شده ام
روزت در آسمان ها مبارک

پدرم بهار است
وقتی می آید
گل از گلم می شکفد...
روز مبارک پدر خوبم

پدرم
ای عزیزتر از جانم کجایی...؟!
امروز روز توست

پدرم در همه خاطره هایم پیداست

پدرم یک غزل خسته ولی پر معناست

پدرم خسته نباشی ، پدر محبوبم

بوسه بر تاول دست تو، پدر جان زیباست

خدایا بالا تر از بهشت هم داری؟
برای زیر پای پدرم میخواهم...
بابایی روزت مبارک

گفته ام بارها و میگویم
بی وجودش حیات مکروه است
همه عمر تکیه گاهم بود
پدرم نام کوچکش کوه است

در زمستان،صورت پدرم سرخ بود
همه گفتن از سرماست.
در تابستان،صورت پدرم سرخ بود
همه گفتن از گرماست.
هیچکس نگفت
سرخی صورت پدرم از سیلی روزگار است...

پدرم کسی است که هر وقت می گوید:درست می شود،
تمام نگرانی هایم به یک باره رنگ می بازد.

پدرم
زیاد نمی گفت دوستت دارم
همیشه ثابت می کرد عاشقمه
ای کاش
به جای اینکه این قدر دهن بین باشم
به نشانه ها توجه می کردم.

پدرم
قهرمان یک داستان حماسی است،
که بارها و بارها در ذهنم تکرار می کنم
و هیچ مردانگی،غیرت و شجاعتی
به پای آن نمی رسد.

پدرم تنها کسیه که
هر کاری از دستش بیاد می کنه
تا من بالاتر از اون باشم
و نهایت سعیشو می کنه
که تو این کار موفق بشه.