متن آفتاب گردان

مانندِ کویر هستم و بارانم باش

مانندِ پرنده ها غزلخوانم باش

چون پرتو خورشید ،مرا روشن کن

دل گرمیِ آفتاب گردانم باش

سپیده اسدی با تخلص مهربان

رویای تو را
هر صبح
می سپارم دست قاصدک های عاشق
ای زیبای من
که نامت
زیباترین واژه دفتر شعرم شد
و نگاهم
چون
آفتاب گردانی
می گردد در پی نگاه تو

-بادصبا

زیبایی ات
مثال آفتابڱردانی است
ڪه عاشقانه
به هر طرف روی بر می گرداند.

پروانه فرهی۱۴دوصفر

عشق
دلتنگی، یک دانه است، وقتی در خاک وجود در سیاهی، پنهان است ،اما گاهی با آهی از دل خاک سر بر می دارد وناخودآگاه به دنبال مهر رخشانت می گردد
کاش تو خورشید باشی ومن آفتاب گردان، پس مرا به دور سرت بگردان تا بلا گردان چشمان غزالی ات...

من ۱۷ سالگیت مبارک ...
من به آفتاب گردان شبیهم
در تاریک ترین روز ها در پی نورم
حتی وقتی که سرم پر از دانه های سیاهه
من چون رویاهایم اوج گرفتم
پشت به تمام ستاره های شب
تا برسم به صبحی که تنها از خورشید طلب نور می کرد ...

ای دوست!
آفتاب گردانی بیار و
به قلبِ من بسپار
تا در کویرِ دلم همه روز
چهره ی خورشیدگونه اش را
به خورشیدِ لاجوردِ آسمان گشاید و
آیینه وار در او نظر کند
به روشنی گراید و
قلبِ من محوِ او شود
و رنگ ها محوِ نغمه های گُل...

سرانجام این عشق
پیشکشِ رازهایت شد،

ای ابرهای سرگردان
حالا وقتِ باریدن است
بر آفتاب گردان ها

در باغ های دور
هزار چشمِ زرد رنگ
با درخشش و گرمیِ ظهرِ تابستان
سلام می کنند
آفتابگردان های درشت
رو به خورشید، با نورهای زرد
سرود می خوانند
گویی هنوز ون گوگ نشسته و
گرمِ نقاشی ست ...

من عاشق ترین آفتاب گردان
مزرعه عشق بودم
که با آفتاب نگاهت
به هر سو که می خواستی
آرام آرام می چرخیدم
با هر چرخشم
با صبوری افکارت را می دزدیدم
ودر قلب ناباورت
ذره ذره خانه ای برای فردایم می ساختم
و در زیر پلک های مهربانت
تصویر زیبایی...

آفتاب گردان ها هر صبح ️
به دنبال نور خورشیدند
و من هر صبح به دنبال تو

گرفته تر از
ماه گرفتگی
آفتاب گردان