متن بازگشت معشوق

ردّ عشوه‌هایت
غوغا می‌کند مدام
در گذرگاهِ عاطفه‌ام
درگذر از اشتباهم و
برگرد کنارِ دلم!

ای اشک بی‌قرینه، ای آه بی‌امانم
هر شب ز نام نازت آشفته شد زبانم

خاموش شد چراغی در کوچه‌های روحم
بی‌نور آن دو چشمت تار است کهکشانم

هر صبح با خیالت گل می‌کشد غمم را
هر شب به یاد عشقت می‌سوزد آشیانم

ای باخبر ز حالم، ای دوری‌ات عذابم
بازآ...

برگرد افکارم پریشان است برگرد
خوابم پر از کابوس و هذیان است برگردد

من بی تو روزم شام تاریک است، هرچند
شب‌های تو بی من چراغان است، برگرد

دل‌خوش به تو بودم ولی حالا که رفتی
مرغ دلم سر در ڰریبان است، برگرد

گفتم نرو انگار نشنیدی و رفتی
رفتی...

دشت، تا دشتِ دلم، گشتم؛ رسیدم، سبزه زار

منتظر در راه هستم؛ تا بیایی، با بهار

زیر بارانم؛ ندارم، چترِ دستانِ تو را

بازگرد از جان؛ بشو، بهرم دوباره، سایه‌سار