بیو ترس

تمام ترسم از .....روز های بیهوده است
و خستگی من از جنگهای بیهوده است

که خستگی ام از آن روزیست فهمیدم
برای هیچ بود ........ روزها که جنگیدم

قبلاً چه کسی بودم روزی که تو را دیدم
قبل از تو ندارم یاد از خاطره پرسیدم

دل خسته ترین شاهم از کیش تو در ماتم
رفتی و به فردایت جای تو ترسیدم

هیچ ترسی از هزاران روز درون من نیست
که هزاران روز را به روحم امید داده است
می ترسم از یک روزی که هزاران روز را به روحم امید داده است

من
از پرواز می ترسم
کنار قاب عکسم باش .
حجت اله حبیبی

ترسِ توست:
فراموش کنی خودت را؛
ترسِ من:
فراموش کنم تو را!
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

Fear Just Fear Of Lose You

ترس فقط
ترسِ از دَست دادنِت...

چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است...

‏‏ترسم این است نیایی نفسم تنگ شود
نقش رویایی تو هی کم و کم‌رنگ شود

.

ز رنگ و بوی جهان قانعم به بی برگی
خزان گزیده ام از نوبهار می ترسم

مساله این نیست که از مرگ می ترسم. فقط دلم نمی خواهد موقع مردن در محل حاضر باشم!

‌تو یک بار رفته ای
تَرس از دست دادَنت ریخت
امروز...
فقط عاشقت هستم!

قدری حالِ خوبِ بی ترسِ فردا را آرزوست..

تا وقتی ترس از دست دادنش به جونت نیفته نمیتونی بفهمی تا چه اندازه دوستش داری

چیزی را که ذهن قادر به فهم آن نیست/یا پرستش می کند یا از آن می ترسد.

هیچ چیزی چندش آور تر از احترامی که از ترس نشات گرفته، نیست.

ترس از عشق، ترس از زندگی است و آنان که از عشق دوری می کنند مردگانی بیش نیستند.

امید تنها چیزیه که از ترس قوی تره...