بیو حسرت

عمرمااان در حسرت گذشت

🌱🫀

من آرزومه یکباردست توروبگیرم حسرته تودلم تالحظه ای که بمیرم

تو را دیدم
آن سوی آرزوها
چقدر دور ایستاده ای
ای محال ترین آرزوی من

شهر؛ باردارِ غمی جانسوز
کوچه؛ داغدارِ قدم هایِ شاید یک روز!
و خانه؛ خانه هم عجیب در حسرتِ دیروز است.
آه از این سایه یِ غارتگرِ هر روز؛ زمان
آه از این داغِ جگرسوز؛ زمان شیمارحمانی

روزی یک پادشاه به وزیرش میگه
تواگر پادشاه بودی چیکار میکردی ؟
وزیر گفت: من اگر شاه بودم
رفاهی برای مردم ایجاد میکردم
که هیچ وقت حسرت به دلشان
نداشته باشند.....
پادشاه ازسخن وزیرش عبرت گرفت ودستورداد فردا اعدامش کنند
که دیگر هیچ وزیری همچنین فکری نکند........

بخدا در دل و جانم نیست
هیچ جز حسرت دیدارش

حسرت یه عشق واقعی موند رو دلمون آقای قاضی...

پدرم آدم برفی بود
که در حسرت شال و کلاهی برایمان
قطره قطره آب شد

رو سنگ قبر ما بنویسین
حسرت کادوی ولنتاین رو دلشون موند

چه آرزوهایی که با رفتنت برایم حسرت شد
حسرت.....

دردی از حسرت دیدار تو دارم که طبیب
عاجز آمد که مرا چاره درمان تو نیست

از کسی که دوسش داری
ساده دست نکش
حسرتش دیوونت میکنه...!

️️️

عمر گذشت ، وز رُخَش سیر نشد نظاره‌ام
حسرت او نمی‌رود از دل پاره پاره‌ام ...

پاییز هم گذشت و به جز حسرتش نماند
مثل خودت که رفتی و دیگر نیامدی

در حسرت یک نعره ی مستانه بمردیم

ویران شود این شهر که میخانه ندارد

در حسرت آغوش تو پاییز ترینم

کنارم‌گذاشتی
که‌تلخم‌کنی؟
شرابی‌شدم‌نابی،حسرت‌بکش

از حسرت دیدار همین قدر بدان که
همرنگ شده بخت من و موی سپاهت ...
.
.

حسرت به دل مانده
باد،
برای گرفتن
دستِ برگها...

آنچه
آدم را پیر می کند نگاه به گذشته و حسرت فرصت های از دست رفته است.

یکی بود
یکی نبود
بیخیال
قسمت نبود

باز شب آمد و
تقسیم حسرت آغوشت
بین پهلوهایم

می تراود حسرت آغوش از آغوش ما

همه سر خوش از وصالت/ من و حسرت خیالت
همه را شراب دادی و مرا سراب دادی