مخمل نازِشبی ، ملتهب و بارانی با تو بی چتر در این کوچه دویدن دارد
به راز گفتم با دل، ز خاطرش بگذار جواب داد فلانی ازان ماست هنوز
نیستی، ولی عزیز؛ عشق تو همیشگی‌ست پس به احترام عشق، چند ثانیه سکوت...
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من می داند و من دانم و دل داند و من...!
چه می‌شود/ چشم درچشم/ پلک نزنی/ در این شبِ طولانی/ یلدا
زمزمه های دل غربت زده ام را به نسیم سپردم تابرساند به تو.
الهی تو دقیقه باشی و من ثانیه که هر دقیقه شصت بار دورت بگردم
حس خوب دو بخشه: ۱_قَݪْْبِ توْ ۲-آغوش تو
حضرت عشق! بفرما که دلم خانه توست سرِ عقل آمده هر بنده که دیوانه توست !
چه دردی داره دوری تو ازم عشقم الهی هر چی عاشقه برسن به هم
زندگی باختن است به کسی که دوستش داری...
من ... تو ..... یه دنیا آغوشت عشق از این زیباتر ؟!
دهان صبح پر از خنده دیدم و گفتم غنیمت است در این روزگار خندیدن
در پاییزی ترین حالت ممکن جوانه خواهم زد اگر حال دلم را به دست خوش لبخندها بسپارم
هنوز دیر نیست؛ هنوز صبرِ من به قامتِ بلندِ آرزوست ...
و پاییز در انتظار زمستان بود و شب در انتظار روز و عشق در انتظار عشق..
خاطرش نیست ولی خوب به خاطر دارم که در آغوش خودم قول نرفتن می‌داد
بی‌خیال زمستان آغوشت که باشد همیشه بهار است...
با من خیالت همره است امشب ...
من چنان غرق شدم در تو که پیدا شدنم ممکن نیست...!!
شیرینی‌ات به کام رقیب است و تلخی‌اش عمری مرا به خلسه‌ی بیداد می‌بَرَد...
اگر روزی بدست آرم سر زلف نگارم را شمارم مو به مو شرح غم شب‌های تارم را
خوش تر از دوران عشق ایام نیست ...
قَشَنگیِه عِشق اونجاشِه کِه کِِنارِش حالِت بِهتَرینِه
