بهش میگم دوستت دارم می خنده می گه این که چیزِ جدیدی نیست. منم دارم! یکی از دستاشو از رو فرمون ماشین بر می داره دستمو می گیره، سرشو می چرخونه سمتم و نگاهم می کنه، می گم: وابستگی یا دل بستگی؟! به نظرت کدومش سخت تره؟ بدونِ این که...
تنها که میشوم دوست دارم با تو باشم شلوغ که هستم دوست دارم با تو باشم من هر وقتی که دارم برای با تو بودن خوشم هر کجا که میروم اول تو را کنار خودم تصور میکنم میگویم الان که بود چه میگفتیم الان به چه میخندیدیم میبینی خنده را...
محل رویش مژه های او منحصر به خودش نبود او دست خطش منحصر به خودش نبود تُن صدای حرف هایش، از میان تکان های لبانش منحصر به خودش نبود راه رفتنش... نگاه کردنش... دست دادنش... نه هیچ کدام خاص نبود این من بودم که منحصر در حصار او شده بودم...
پاییز که از راه می رسد همه چیز فرق می کند! باید بدانی که جایت خالیست باید بدانی که باید باشی کنار میزهای دو نفره ی کافه کنار موسیقی سیب های قرمز کنار رقصِ برگهای عاشق! پاییز باید فصل رسیدن باشد باید بغض ها به پایان برسند دست ها و...
میانِ این رفتن ها، نماندن ها، بد قولی ها و بی وفایی ها... باید باشد کسی که هوای دلت را داشته باشد! یک همدم برای شنیدن حرف هایت... برای بخیر کردن شب هایت،روزهایت، برای وقت هایی که دلت آغوشی بی منت میخواهد... و بودنِ " تو " در این میان...
دوست داشتن ما با عالم و آدم فرق میکرد... من و تو وقتی دلتنگ هم بودیم،نمی توانستیم همدیگر را در آغوش بگیریم... ما نمی توانستیم هر روز قرار های عاشقانه داشته باشیم... عصر ها نمی توانستیم پیاده رو های ولیعصر را قدم بزنیم... ولی همدیگر را دوست داشتیم... با همه...
وقتی میپرسی چرا از بین میلیون ها نفر عاشق تو شده ام دوست دارم فریاد بزنم رو به همان میلیون ها نفر و به همه بگویم من دلم را به موهای خرمایی اش باخته ام ... به چشمهایش به آن ابروهای کشیده اش به چال روی گونه اش به خنده...
یهو رفتم بهش گفتم: "دو دور" یکم گیج نگام کرد گفت: "چی دو دور؟!" گفتم: "دو دور دورت بگردم" خندید گفت: "حالا چرا دو دور؟!!" گفتم: "آخه یه دور واسه آدم معمولیاست تو که انقدر قشنگی یه دور کمته بعدشم کار که از محکم کاری عیب نمیکنه!!" میخواست بگه دیوونه...
بیا و بی محابا بغلم کن بنوشان مرا از مِی چشمانت بفشارم در اَمنِیت گرم آغوشت بینداز بوسه هایت را یکی یکی به جانِ عاشقانه هایمان در همین پاییزی که بوی بهار میگیرد با بوسه های یواشکی ِمان ! در همین پاییزی ک بوی بهار میگیرد از بوسه های شیشه...
فقط نیگات میکنن ۲۸ دی نیگا چه قشنگ خوابیدی. آدم دلش نمیاد چش برداره از نیگا کردن تو. الان خیلی ساله اینجا وایسادم نیگات میکنم. نیگا میکنم، خوابیدی، مژه های بلندت رو نیگا میکنم، می میره آدم براشون. میخوام بیام پشت پلکاتو ماچ کنم، وقتی بیداری نمی بینمشون. ابروهات نزدیک...
کاش می شد فقط،”تو” را داشته باشم… خدا هی بپرسد: خوب، دیگر چه؟ من بگویم: هیچ! همین کافیست…!!!
ناراحتم که میکنی. بجای معذرت خواهی،زنگ میزنی و میگویی:امروز می آیم به دیدنت! مدام صدایم میزنی تا «جانم» بگویم و میدانی که بجای قهر کردن و بهانه گرفتن، جانم گفتن هایم «بله» میشود! چه خوب که میدانی همه ی بله هایم ازناراحتیست! وبجای بحث های الکی میگویی: جوابم بله است؟!...
بزا برات بنویسم از پاییزایی که رد شد و تو نبودی از برگ نارنجیایی که بغض میکردن از نبودنت از خیابونایی که دلتنگت بودن بزا برات بنویسم این پاییز چقد هواتو داره خدارو چه دیدی شاید یهو پیدات شد دمِ غروبی زیر قطره های بارون با یه بغل خرمالو به...
کنارِ شومینه... در آغوشت... قصه یِ عاشقانه یِ چشمانت، و منی که غرقِ در نگاهِ توام، و این خودِ خودِ خوشبختی ست...! ️
راه که می روی عقب می مانم … نه برای اینکه نخواهم با تو هم قدم باشم … می خواهم پا جای پاهایت بگذارم … می خواهم رد پایت را هیچ خیابانی در آغوش نکشَد …!!! تو تماما” برای منی
بی قراری ها تمام شد عشقم و رویای ما به حقیقت پیوست، قلبهای ما به هم پیوست و زندگی آغاز شد! من به تو رسیدم در اوج آسمان عشق این بود قصه ی من و تو و سرنوشت تو آمدی و دنیا مال من شد همه ی انتظار و دلتنگی...
چه کیفی میداد اگر من شاگرد نانوا بودم و تو نزدیک افطار با لباس های رنگی در صف نان می ایستادی. هرچند که صف بر هم میریخت دست و بالم را میسوزاندم و از اوستای نانوا بدو بیراه میشنیدم اما همه ی اینها ارزش آن لحظه را داشت که در...
ببخش که زبانم نچرخید بگویم دلتنگی امانم را بریده، که دوست داشتنت از عمیق ترین لایه های دلم برآمد، پرید توی گلوم و نتوانستم تحویلت دهم... من آدمِ دوست داشتن های پرسر و صدا نیستم آرامم؛ ساکت؛ کمی خجالتی این یادت باشد، آدم های آرام رازهای پرآشوب دارند و تو...
هر چه از من فاصله میگیری من...، کمتر لبخند میزنم بیشتر بغض میکنم کمتر فراموشی میگیرم بیشتر افسوس میخورم کمتر فریاد میزنم بیشتر سکوت میکنم کمتر نفس میکشم بیشتر غرق میشوم بگذریم...!!! کم یا زیاد دیگر فرقی نمیکند وقتی تمامِ من لبریزِ از تو ست
این بار میخواهم از آرزوهایم بگویم آرزوهایی که یک عمر بی رحمانه سرکوبشان کردم،من از آدم ها به خود پناه آوردم و ترجیح دادم آرزوهایم را در صندوقچه دلم پنهان کنم تا شاید کسی،روزی،آن ها را درک کند ... ۲۱ سال گذشت! اما هیچکس نیامد یا بهتر بگویم هیچکس نفهمید...
ازت نمیگذرم از خودم میگذرم از اطرافیانم میگذرم از زندگیم میگذرم ولی .... محاله از تو بگذرم...️ ️
حتی یک نفر در این دنیا شبیهِ تو نیست نه در نفس کشیدن نه در نفس نفس نفس زدن ونه از قشنگی نفسِ مرابَندآوردن...️ ️
دوست داشتم آینه باشم تا چهره ی تو به وقتِ شادی، در من نقش ببندد. یا باران باشم بر کویرِ ناامیدی ات ببارم، و قلبت را مملو از نور و امید کنم. یا عطر موردعلاقه ات باشم، و تو را تنگ، در آغوش بفشارم! خودکاری که با آن می نویسی...
محبوبِ من! بیا شعر شویم و قافیه هایش را از خوشبختی بدزدیم. بیا به آغوش هم بپیوندیم تا به دریا ریخته و تسکین یابیم. بیا روزها پرواز را یاد بگیریم و شب ها از همیشه مطمئن تر شویم که تمرین مان تا ابد ادامه خواهد یافت ... بیا زیرِ نور...
