متن دلنوشته

با واژه ها، با جوهر خودکار و با ذغال نرمِ مداد بر صفحه ی روزگار خواهم رقصید اما نه مثل قاصدک رها در باد...
مثل بلور های منجمدی که با وقار سطح پهناور دشت را می پوشانند و یا مثل دود یک سیگار که در خانه می پیچد و ردش...

می خواهم باور کنم دیگر غمی نیست و هیچ گره ایی کور نمانده
می خواهم باور کنم ،خوشی زده زیر ِدل ِتمام ِمردم شهر و همه از زور ِبی غمی ،غمگینند...
دوست دارم عزمم را جزم کنم و
با جسارت زیباترین واژه ها را قطار کنم کنار هم،
که چه...

من میگم همه چی با حرف زدن درست میشه ولی وقتی نمیخوای حرف بزنی یعنی مهم نیست واست، یعنی بشه، نشه، باشه و نباشه واست فرقی نداره، یعنی اینکه اون ادم تویه برزخ باشه، تویه حال بد دست و پا بزنه و تو، بشینی کارای سطحی و بی اهمیتت و...

با آنکه غمی درون ما می رقصید
ولی چهره ما باز به شما میخندید

محمد عاشوری

خریدنی نبودم ، پس فروختنم...!

محمد عاشوری

دونستن حقیقت به عنوان یک دختر بهتر از کشف اون به عنوان یه زن 30 ساله ست... .

اگر روزی پرسند، تنهایی را شرح بده اینگونه خواهم گفت که تنهایی، دیاری آشوب زده است. در آن سرزمین نشاط در نزاع به سر می برد و هیچ گاه از جنگ خسته نمی شود. همان عارضه ای که به جان آدمی می افتد و آن را از پای درمی آورد....

در نقطه ای ایستادم، همانند گهواره که تکان می خورد، اما حرکت نمی کند . چشم به راه اخباری از سوی مرگ هستم و دیگر توانایی ادامه این راه برایم دشوار است. خستگی تا مغز استخوان هایم فرو رفته و عصاره جانم را می نوشیده
در تکاپوی افکارم، شاخه هایی...

مغزم بزرگترین دشمن منه! اون شبیه یه جاسوسه. همون جاسوسی که تا آخر داستان رفیق صمیمی نقش اصلیه و سکانس آخر از پشت به قهرمان داستان خنجر می زنه و معلوم میشه همه چی زیر سر اون بوده.
انگار مغزم داره انتقام تموم سال های بچگیم که ازش کار کشیدم...

شاید به ندرت کسی را یافتم که صادق باشد؛ مهر بیجا را دریغ کند، با مشت های حقیقت سمفونی مردگان باورهایم را بنوازد و این جنگ جهانی درونی را تمام کند؛ غافل از اینکه خود باید این معما را حل کنم!
به راستی که این کردار بیهوده مرا آزرده می...

درد را درمان کنی
گر مهر بارانم کنی
نور را الوان کنی
گر چشم در چشم کنی

خدا را خواهی یافت؛
زمانی که به غیر از درد او را بخوانی؛
در درد همه خواهان اویند!...

وقتی دلت گرفته برو زیر باران بزن زیر گریه انقدر هق هق کن تا خالی بشی از اینهمه درد ومشکلات تازه کسی نمی فهمه گریه کردی فکر می کنند زیر باران خیس شدی بعدش خودت خشک کن برای خودت یک استکان چای بریز وبخند والا زندگی همینه

دانشجوی شهر غریب بودن،
به من یاد داد که ما به هیچ مکانی تعلق نداریم مگر اینکه در آنجا خاطره ای داشته باشیم.

وجودت را با طبیعت ادغام کن
بگذار رایحه ی شیرین طبیعت
در ریه هایت پراکنده شود
تو مالک طبیعت نیستی که تصمیم بگیری
با اون چگونه رفتار کنی
تو عضوی از طبیعت هستی
پس باید با او در یک مدار حرکت کنی
این عشق است
باور کن عاشقی کردن دشوار...

شنیده ام که جراحت قلب ها تسکین نیافته بلکه کمرنگ می شوند و می روند درصندوقچه دل ، که گه گاهی وقتی حالمان نسبتا خوب است خارج شوندو آتش بزنند بر دل !
نمیدانم ولی این را خوب میدانم گاهی همان خاطراتِ جراحتها حالمان را سخت خوب می کند.

غمگینم؛ مثل پرنده ای آزاد ولی دلتنگِ قفس...

همیشه چیزای بد با حضور یه آدم خوب قابل تحمل می شن، مثلا فرض کن با اونی که دوسش داری تو ترافیک باشی، یا توی آسانسور گیر کنی، یا مثلا واست غذا درست کنه اما خیلی خوب نشده باشه، یا اصلا بری دنبالش نیم ساعت تو رو معطل کنه می...

آسمون قشنگِ وقتی هوا ابری میشه.
جنگل قشنگِ وقتی به کلبه چوبی ختم میشه.
هوای پاییز قشنگِ وقتی اکثرا بارونی میشه.
قلب آدمِ قشنگِ وقتی یکنفر واسش کافی میشه.

من هیچوقت معنی سیاست داشتن تو رابطه رو درک نمیکنم یعنی چی باید کاری کنیم محبتمون دل طرف رو نزنه،به اندازه بهش توجه کنیم تا بیشتر از لیاقتش نباشه،اولویتش ما باشیم و باید به کار و زندگیش ما رو ترجیح بده و گرنه دوستمون نداره؟ کسی که اصالت داشته باشه...

من شاید وقتی تو زیر فشار زندگی در حال دست و پا زدنی،نتونم بیام نجاتت بدم و بگم بسپارش به من چون شاید قدرت تو رو هنوز نداشته باشم ولی برای رفع خستگیت ،برای بد و بیراه گفتنت به زمین و زمان،برای پیدا کردن یه جای امن،من هستم،بغلم هست،قلبم هست،وقتم...

یکی از ذوق های دنیای نویسندگی این هستش که برای کسی که دوستش داری دست به قلم میشی و شروع میکنی به نوشتن و به نظرم
همیشه حق با اونی بود که گفت برای ابدی شدن،معشوقه نویسنده ها بشید چون حتی
اگه نباشید،جوری که ازتون نوشتن،موندگار میشید و شاید برای...

سندروم سلنوفیل قشنگترین ابتلایی بود که دچارش شدم چون باعث شد یاد بگیرم اگه یه روز تویِ قلبم،خونه ای برای یکنفر بسازم،برای اینکه همیشه امن باشه،اون آدم رو مثل ماه ببینم تا زمانی که کامل باشه یا ناقص،باز هم از نظرم قشنگ بمونه و توی شبایی که گمش کرده باشم...

تعریف من از دلتنگی عاشقانه آنجاست که
به خود میگویم: کاش من کنارت بودم،کاش میشد جای همه نگاهت میکردم،کاش من جای همه آن هایی بودم که بودنت را میبینند،کاش من به اندازه ی اتصال همیشگی خون میان رگ ها،همراهت بودم اما تو نیستی،دوری،دور تر از جان و جسم من و...