متن رمان

ملت قصه ها ی ساده و سر و ته دار را می خوانند تا بفهمند کار بد ، بد است وچیز های خوب ، چقدر خوب است.چرا باید هزار صفحه داستان بخوانیم یا دو سال یک سریال در پیتی را دنبال کنیم تا چیز های به این سادگی را برای...

و تو امشب در میان زوزه های نالان گرگ به رَجعت می اندیشی ،
و من دیگر نیستم که بخواهم ،
مرا در جُستجوی خویش بازگردانی .

عزیزحسینی

ترجیح میدهم رمانی ناشناخته باشم
تا حکایتی جالب و کوتاه
در فصلی از کتاب زندگیت
✍️ رامین وهاب

همه ی انسان ها وانمود می کنند قوی هستند
به رغم آسیبی که به قلبشان رسیده است
اما
قلبهای بیمار همه چیز را لو می دهند...

|𓆉︎🌱 ❦︎| بازهم پاورقی اولین روز هفته که...
شنبه حقش را خورده:
-به تاریخ آخرین اشکی که از آبان چکید!-
«خط خطی ۱۲۶»

اگر از من بپرسند مرگ را چگونه معنا میکنی...
حال آن قاضی عادلی را شرح میدهم که در یک
جنگ خونین ، مانند همیشه با کفش هایی...

غم در آنجا فروکش می کند
آفتابش پرنور تر از همه جاست
برف های زمستانش گرمی شن های ساحلی تابستان را دارد
دیوارهایش بلند و مستحکم
تا زمانی که چراغش روشن است,سفره اش گرم است
جاده اش هموار
دروازه هایش باز
جنگلش سرسبز
و درختانش پربار
قطعا تکه ای از...

همه میگفتن... بهش
نمیرسی! عاشقش نشو! اون
از تو بهتر تو زندگیش داره!
خلاصه که انقد گفتن و گفتن
که دستای من دیوونه شدن
و خفه شون کردن:)

دیالوگ دستهای دیوانه ♥️
نویسنده: ریحانه غلامی (banafffsh)

☔️♡ میدونین؟ اون یکم خُله!
اما ساده و بی شیشه خورده س!
دست و پا چلفتیه ولی بامزه س!
مثل بچه ها رفتار میکنه...
اما حرفا و درد و دلامو میفهمه!
زود وابسته میشه اما در عوضش
اگه ناراحتش کنی تند میبخشه و
دیگه اشتباهتو به یادت نمیاره!
بعضی موقع...

☔️💜 نفس: میشه...
چشماتو باز کنی؟
میکائیل: نه!!
نفس: چرا؟!
میکائیل: اشکام میریزن!
نفس: ولی الان دل من هم
داره از دلتنگی میریزه :)

دیالوگ رمان نفس میکائیل
نویسنده: ریحانه غلامی

☔️ بی اختیار دستم رفت سمت بند های تزئینیِ هودیش و مشغول پاپیون زدنشون شدم...
ابرو بالا داد و خم شد، چشماشو دوخت به صورتِ خونسردم و بی مقدمه برگشت گفت: میدونی؟ بعضی وقتا حس میکنم تو هم دیوونه ای!
نگاهی به صورتش انداختم و باز مشغول باز و بسته...

☔️♡ وایسادم با احتیاط بالای
سرش، تموم کف سرامیک آشپزخونه رو شیشه خورده پر کرده بود... خداروشکر کردم که کفش پاشه و یه وقت زخمی نشده... از رنگ پریده ی صورتش و جار و جنجالی که راه انداخت معلوم بود چقد حال روحیش خرابه...
آروم صداش زدم: آرتا؟
فقط محکم...

رمان بیشتر از اینکه سبکی ادبی باشد، فضایی ادبی است. مثل دریایی که از رودهای زیادی پر شده است.

وقتی یک فیلم سینمایی می نویسی، صد نفر کمکت می کنند. ولی وقتی رمان می نویسی، فقط خودت هستی.

سرانجام میتوانی ببینی که این چشمهای سبز چو دریایند، موج میزنند، به کف می‌نشینند، دیگربار آرام می‌شوند و ...
برگرفته از رمان آئورا فوئنتس

پرنده ها هرگز دیرشان نمى شود.
هیچ سگى ساعتش را نگاه نمى کند.
و گوزنها نگران فراموش کردن تولدها نیستند!
فقط انسان، زمان را اندازه مى گیرد.
و ساعت را اعلام مى کند.
و به همین دلیل فقط انسان است؛
که از ترسى فلج کننده، رنج مى برد!
ترس تمام...

دیگر به راستی می دانم درد یعنی چه. درد به معنی کتک خوردن تا حد بیهوش شدن نبود. درد بریدن پا بر اثر یک تکه شیشه و بخیه زدن در داروخانه نبود. درد یعنی چیزی که دل انسان را درهم می شکند و انسان ناگزیر است با آن بمیرد بدون...