متن رامین وهاب

خوشبختی یعنی
موفقیت توام با شادی
زمانی موفقی که به آن چه و
زمانی شادی که به آن که
میخواهی رسیده باشی
✍️ رامین وهاب

همواره که نباید رو به جلو حرکت کرد
گاهی لازم است اندکی درنگ کنی
نقطه شروع و داشته هایت
درآن لحظه را به یاد اوری و
تامل کنی که در چه راهی قدم گذاشته ای
و به دنبال چه هدفی پیش می روی
انگاه شاید بفهمی که برای رسیدن
به...

عاشق که باشی
از همه چیز میترسی
حتی از بخشندگی خداوند
شاید کسی دلبرت را آرزو کند
و خداوند مستجابش
✍️ رامین وهاب

دلتنگت که می شوم
به دیدار نیمکت قدیمیمان میروم
اندکی آنجا می مانم
و محو تماشای دریا می شوم
تو چقدر شبیه دریا بودی!!!!
مراشیفته خودکردی،
به اغوش کشیدی و درعشق خود غرقم کردی
وهنگامی که غرق در عشقت بودم !!
مرا به سوی ساحلی نا امن پس زدی
تو...

ترجیح میدهم رمانی ناشناخته باشم
تا حکایتی جالب و کوتاه
در فصلی از کتاب زندگیت
✍️ رامین وهاب

پیرمردی خسته از دنیای خود
از میان کوچه های شهر میگذشت
یاد معشوق در میان پاکت سیگار او
کس ندانست !!
اما سخت عمرش گذشت......

از دلتنگی هایت
از غزل عشق نافرجامت
و از ظلمت دنیایتبدون او
مرا باکی نیست
فقط به وقت دیدنم کمی بخند
که تنها اغوش لبخندت
مرهمیست بر این دل رنجور
✍️رامین وهاب

دریاهم دگر ارام نیست
و غرلندکنان امواجش را
به ساحل تنهاییم میکوبد
به گمانم دریاهم از نبودنت شاکیست
✍️رامین وهاب

مرا ازجای خالیت باکی نیست
میترسم وقتی که برای تجدید خاطراتمان امدم
تورا در کافه قدیمی تنها نبینم !
✍️رامین وهاب

لحن شیرینِ بیانش را
با نجوایی کودکانه
دوچندان زیبا میکرد و من
چگونه بگریزم
از وابستگی تیر تیز دلبری هایش


‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

طبیعت کتاب زندگیست
ومهمترین درس آن درس پرواز است
تا وقتی رها نشوی به پرواز در نخواهی آمد
اگر طالب کمالی باید رهاکنی دلبستگی هایت را
کرم ابریشم تا از پیله دل نکند
پرواز را تجربه نخواهدکرد
و روح زمانی به آرامش می رسد
که جسم و دلبستگی های
دنیویش...

دختر زیباترین مثال قابل تجسم
از یک فرشته است
بخواهم ساده حرف بزنم
دخترارزشمندترین مخلوق خداوند است
و گواه آن ، ما مردها هستیم
ما مردها هم مثل تمام موجودات زنده
موجوداتی کمال طلبیم
هرچه داشته باشیم بیشترش را میخواهیم
میخواهد پول باشد یا قدرت
و یا هرچیز ارزشمند دیگر...

لحن شیرینِ بیانش را
با نجوایی کودکانه،
دوچندان زیبا میکرد
و من چگونه بگریزم
از وابستگی تیر تیز دلبری هایش

‎ ‎ ‎ ‎ ‎
‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

جان دلم بیا که
در چشم انتظاری آغوشت
این شب را پایانی نیست

‎ ‎ ‎ ‎ ‎

کاش میدانستیم دلبستن
مثل برف نیست که سرد و بی روح باشد
مانند باران نیست که گاهی شدت گیرد
وگاهی چند ماه غیبش بزند
مانند رمل های شنی بیابان ها نیست که
با وزش ناملایمات ارتفاعش کم شود
مانند ماه نیست که یک شب باشد یک شب نباشد
مانند کور...

همینک نیازمند اندکی آرامشم
آرامشی از جنس حضورت
در جاده ای شمالی همراه با موزیکی ملایم
و درختانی که سرمستانه درمیان
نوازش باد میرقصند گویی انان هم
مسرور اند از این وصال

رامین وهاب

احساس عشقم به تو تصاعدیست
هر لحظه بیشتر از لحظه قبل
انقدر دوستت دارم که هیچ
فرمول ریاضی توانایی محاسبه اش
را نخواهد داشت
کاش بتوانم با این نوشته تورا به نوشیدن
جرئه ای از دریای عشقم میهمان کنم

پیرمردی خسته از دنیای خود
از میان کوچه های شهر میگذشت
یاد معشوق و پاکت سیگار او
او نمیدانست !!
این عمر هم میگذشت؟

دریاهم دیگر ارام نیست شاید
دریاهم به بودنت کنارمن روی نیمکت کوچکمان عادت کرده بود.

ازنبودنت و جای خالیت باکی نیست
میترسم وقتی که امدم برای تجدید خاطراتمان
تورا روی نیمکت قدیمیمان تنها نبینم !

دلتنگ که میشوم به دیدار نیمکت قدیمیمان میروم
واندکی انجا میمانم و به دریا خیره میشوم
تو چقدر شبیه دریا بودی!!!!
مراشیفته خودکردی،به اغوش کشیدی و درعشق خود غرقم کردی و وقتی غرق در عشقت بودم !!
مرا به سوی ساحلی نا امن پس زدی
تو چقدر شبیه دریا بودی!!!!

جوانی ات را به پای کسی بریز
که بوی ماندنش
شهر را برداشته باشد.

مدتیست با خود به خلوت میروم
گر نیایی تو دگر
این خلوت من دائمیست.

ترجیح میدهم
رمانی ناشناخته باشم
تا حکایتی جالب و کوتاه
در فصلی از کتاب زندگیت!!!