شعر کوتاه

باد و
پیاده رو و
خش خش!
برپاست سمفونی برگ ها.



رها فلاحی

برگ ها به پرواز در آمدند
از شاخه های بلند
با شادی به رقص افتادند
در مرگ خود
در میان وزش باد
به رنگ سرخ گل
حنابندان خزان را جشن گرفتند
برای بهار در راه مانده.


شعر: عمر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

پاییز با گریه های مادرانه اش
گرد و غبار درختان را می زداید.


شعر: عمر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

امروز جهان تعطیل است

تو اما فکر می کنی

این یک پنجشبنه معمولی است

و تمام مردم دنیا با تو هم عقیده اند !

حق با شماست

اتفاق مهمی نیفتاده است

من برای تو دلتنگم

همین .

زمستان،
با تمام سردی اش،
با همه تاریکی اش،
از راه رسید
مرا در برگرفت.
اما مهرت،
شعله ای نبود
برای خاموش شدن؛
فراموش شدن،
نرگسی بود
برای شکفتن.
بوییدن،
از میان برف ها
روییدن.
اناری بود ترک خورده،
شیرین آبدار ،
سرخ و رسیده،
پر از وسوسه.

چه بیهوده ریشه ای
در خاک.
چه بیهوده شاخه ای.
چه بیهوده میوه ای!
چه بیهوده سایه ای
بر خاک.

آه زندگی
زندگی
از چهار طرف تماشایت می کنم
و چیزی نمی بینم

گاهی می خندم
گاهی گریه می کنم
گریه اما بیشتر اتفاق می افتد
به هر حال آدم
یکی از لباس هایش را بیشتر دوست دارد.

امشب تنهایم،
شب تابوت بی شمار گریه و زاری و خواهشم است
شب جهنم است،
زخم است،
غم است،
فریاد است.





شعر: بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

همچو تولە روباە
افتادە بە پای درخت زالزالک
تنهایم!







شعر:بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

شعرهایم
سرزمین کوچک من و
خال زیر گلوی تو اند.









شعر: بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

دلم، پرنده ای است!
که شباهنگام به پرواز در خواهد آمد
و به در و پنجره ی خانه ی شما
پر و بال می کوبد...





شعر: بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

امشب، من و پنجره ی اتاقم،
دو یار جان جانی هستیم.
او با باد دلنوازی می کند و
من هم با خیال زنی، که آواره ام کرد!





شعر: بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

به نزد من،
مرگ آدمی،
به اندازه ی سقوط یک ستاره،
قابل توجه نیست.


شعر: بکر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

نازنینم!
با مسافری که می آید
سرزمین بی طرفی برایم بفرست
پرچمی سفید
و پیراهن نازک گُلداری
با بوی خلیج ناآرام فارس
برای اقیانوس آرامی
که مثل چشم های تو تنهاست.

(روجا چمنکار)

من با لب هایم به تو خیره می شوم
تو با چشم هایت بخند
دوستم بدار
زیرِ اَبروهای این جهانِ اخمو...

آمدن بهار و تابستان و
زمستان عادی ست
مشکل پاییز است،
چو می آید،
تو می روی!.









شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

چون می گویند: نبات!
تو به خاطر می آیی...








شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

راه های دور و دراز را
کوتاه می کند.
به تو اندیشیدن...









شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

مشابه اند،
شراب و
رنگ چشم هایت.
هر دو مرا مست می کنند..




شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

شبیه نمک است!
که بریزی بر روی زخمت،
تنهایی...



شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

ریل ها
رفتن ات را تماشا می کنند وُ
بوسه ها اشک می شوند
در آخرین ایستگاه...


✍️شهناز صمدی

عشق،
شمعی ست که
با آتش دروغ فروزان می شود و
وقتی نسیم حقیقت
بر آن می وزد،
خاموش می شود.



شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی

ای امید!
هیچ چیز چنان تو
ما را فریب نداد...



شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی