متن پدرم آسمانی ها پدران آسمانی

وقتی پدر خسته می‌آمد سمت خانه
وقتی که شاکی بود از دست زمانه

وقتی به دستش بار سنگین داشت، مادر ـ
یک "یا علی" می‌گفت از دل ، عاشقانه

عطر خوش نامت که می‌پیچید در باد
در سجده می‌افتاد گل هم بی بهانه

دست پر از مهرت همیشه بر سرم...

رفتی
و
دنیام شده؛
متروکه ای بی سَرنشین.
به یاد پدرم🖤

شهریارَم
رفتی و شهرِ دلم بی یار کردی
هر چه گفتم من بمان
اما تو بر راهِ خودت اصرار کردی
بودنت دنیایِ من بود
رفتنت اما؛ چه زود !
دیدی آخَر؛
قلب و روحِ دخترَت تب دار کردی؟!
برایِ پدرم🖤

دردِ من؛ دردِ صبوری
لحظه ها؛ یک سالِ نوری
گفته بودی با تواَم اما؛
رفتی و
فرسنگ هااا
دوری.
برایِ پدرم🖤

آن چنان تو بی خبر رفتی که من؛
از هر چه شب بیزارم
و هر ثانیه تَب دارم
و در حسرتِ دیدارِ تو؛ بیدارم
و چون ابرَکی آبستن از دریایِ بغض؛
می بارم و می بارم و می بارم و
آه از شب؛
آن شبِ تاریک و سرد و منجمد...

و از شهری که بی مِهر است
(سَر) در آخر، کوچ کردی تو
(از دفترِ بابا)
به یادِ پدرم🖤

یه پنجشنبه یِ دیگه و دیدنت
بازم من، بازم تو، باززز بوسیدنت💔
برایِ پدرم🖤

سازَت صَلایِ سوز است؛
اِی عشقِ بی نهایت
من هم، اسیرِ غربت
در کوچه کوچه هایت.
به یاد پدرم🖤

اه ..داغی  به سینه مهمان است
تب این داغ سخت و سوزان است
رنج و درد و غمم  فراوان است
آخر این قصه شرح هجران است
پدر خوب من  کجا رفتی؟


پر  پرواز، تا که  وا کردی
مرغ جان را زتن رها کردی
قصد معراج تا خدا کردی!!
عیش و...

خنده بر لبهای نرگس شد حرام
روزهایش تیره چون شبها مدام

تلخ شد شیرینی روز پدر
زهر شد دنیای او دائم به کام

بانوی کاشانی اعظم کلیابی