متن کوتاه مهمان

عشق مهمان دل است و جان و دل مهمان او

من دل و جان پیش مهمان درکشم هر صبح دم

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم

دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم

و به همراه همان ابر که باران آورد
مهربانی خدا در زد و مهمان آورد

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم

دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم

باد می کوبد به در ، مهمان برایم می رسد
قطره قطره می چکد حرفی درون باورم

در جان من نشسته ای
و من
برای زیستن
مهمان نفس های تو ام.

خسته از هر آن چه ناپاک است بر روی زمین
چشم را مهمان کنم بر دیدن دلهای پاک

هر شب خیالت می شود مهمان و چایم حاضر است
هر بار داغش می کنم شاید بمانی بیشتر

همه رنگ‌ها عوض شده‌اند، تو ولی در اتاق بی‌رنگی

سفره‌ای ساده نذر مهمان کن، عشق را هم به جای نان بگذار

شکار وحشی من! تا ابد مهمان دامم شو!
بدون غیرتش ارزش ندارد ببر، می‌فهمی؟!

حرف تازه‌ای ندارم فقط زمستان در راه است …

کلاه بگذار سر خاطراتی که یخ زده‌اند، شاید یادت بیفتد جیبهایت را که وقتی دست‌هایم مهمان‌شان بودند!

سرسبزی زندگانی از آنت باد
گل‌ های انار روی دامانت باد
فال خوش و حال خوب یلدا امسال
بر سفره‌ ی تو باشد و مهمانت باد
یلدا مبارک

صبح تو را در فروشگاه دیدم ؛ هلو و زردآلو سوا می‌کردی ، گفتی برای یک مهمان است
تمام روز در انتظار زنگ تلفن بودم ...

حرف تازه ای ندارم فقط زمستان در راه است.
کلاه بگذار سر خاطراتی که یخ زده اند ، شاید یادت بیفتد جیبهایت را که وقتی دستهایم مهمانشان بودند !

عشق آذری ماهی ام
در این سرمای پاییزی
مرا مهمان گرمای وجودت کن

.
می شوم مهمان رؤیای تو در خوابی که نیست
سر به روی شانه ی تو زیر مهتابی که نیست

د

تلافی کن تمام نبودنت را
وقتی تمام راه ها
بن بست بود
مرا به خیابانی بی انتها
مهمان کن…

تو مگر در به دری خانه نداری ای بغض
همه شب/ سرزده مهمان گلویم هستی؟!