شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
غم های کوچک پرازحرفند، غم های بزرگ لالفاطیماه نویسنده وشاعر...
هر چیزی تا یه جاییارزش جنگیدن داره...بعدش تبدیل میشه به خریت.......
برای کسے دل به دریا بزنیدکه همسفر بخواهد،نه قایق......
مَردباید بوی اطمینان بدهد! عطر را همه میتوانند بخرند..️️️...
با ترس و لرز، حرف دلم را زدم به تومن دال و واو و سین و ت دارم تو را ، بفهم...
چقد همه ی آهنگا یهو قشنگ میشنوقتی یکی رو دوس داری......
بد ترین حالت یک عشقبلاتکلیفی ست......
خودت را نرنجانآن که بودنت را قدر ندانستلایق حضور در فکرت هم نیست...
دلتنگ که می شوی چشمهایت را ببند مثل یک عکس فوری / فوری ظاهر می شوم...
چه سخت است دلتنگ قاصدک بودن در جاده ای که در آن هیچ بادی نمی زود...
بِهترین حِسیَعنی هَر روز یِکی بِهت بِگهمُواظب خُودت باش️...
دِلم ️چِه کودکانه بَهانه ی تو را می گیرد...
یه وقتایی هم هست... دیگه دلتنگی...گفتنی نیست...بغل کردنیه...️...
زندگی لبخند معنا دار میخواهد فقط...️...
زندگی پانتومیم است حرف دلت را به زبان بیاوری باختی...
* من حسودم * اصلا میدونی ... دق می کنم... کسی سمتت بیاد...
هیچکس برای من تو ...نمی شود...
بعضی وقتها تو قهوه میسازیبعضی وقتها قهوه تو رو !...
زیاد باشیزیادی میشی...
نیفتاد مثل پاییز آن اتفاق زرداو سبز بود و گرم...
من پاییز را خوب میشناسمتنها که باشی باختی......
کمی از پاییز یاد بگیر! دارد می آید... *تو * قصدش را هم نداری...!...
