پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
من آن سایه ام که در زخم هایش✨یادِ هر شمعی را زنده نگه می دارد✨درد را هنوز در عمق شب حس می کند✨ و در سکوت ✨ تک تکِ ستاره ها را به یاد می آورد✨ ...
دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورمرفتی و به دنبالت ، می آیم و مجبورممن بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگردباز از سر شب تا صبح با ذکر تو بیدارممن هر چه که هستم بازم عاشق تو هستمای دل از چه بیزاری با زخم که میسازیبا عشق که دم سازی تو کودک دلبازیاین مکتب عشقت بود غم ها همه مشقت بودبرخیز وقت تنگ است دیدار یار مرگ استامشب بگو ای دل از من تو چه می خواهیحکم آن چه تو می دانی فرمان به که می خ...
توی هر نفس دم بعد دممن در کنار تو بودمتوی هر لحظه و هر زمانمن با تو بودمدر هر روز و شب شمامن دلتنگی تو بودمدر خاطره های شب هامن همراه تو بودمزخم بودم، زخم در دل تنهاییاما تویی که دست درمانیآرزو بودم در درختان بهاریتویی که به من شادی و آرامش می بخشیآسمان بودم، آسمان در سینه ی غروبتویی که رنگ و نور به زندگی می بخشیهر نفسی که می کشم، تویی بودمتویی که به هر لحظه ی زندگیم معنا می بخشی...
کام بودم ، که با تو بودم در هر روز و شبمن دلتنگی بودم توی خاطره های شبمن زخم بودم ، زخم در دل تنهایی من آرزو بودم توی درختان بهاریمن آسمان بودم ، آسمان در سینه ی غروبمن تویی بودم توی هر نفس دم بعد دم...
آدمک هوا پَسِآدمک هر چی دلِ تو قفسِآدمک دِلا میخوان عاشق بشناما عقلامون میگن دیگه بَسِآدمک زخمِ زیادِ رو تَن ها؛لاجرم همه مونُ کرده تنهاشیمارحمانی...
من زخم می خورم زخم می نوشمزخم می شنومزخم می بینم....زخم می شومدر زخمه ی قلبی که خنجر می شود...خون بالا می آورمبالا...بالا ...بالا...بالاتراز درد هم بالاتر...این ارثیه ی قدیمی خنجر است در مندر گُرده ای که گِردِ زمین گُرداله انداخته استآه....بگو بیایندبگو خنجرها بیایندمی خواهیم این ارثیه را تقسیم کنیممیان من و زخم و خنجربر میزِ گِرد گُرده امبا وصیت چشمهای کودکی که عشق را باور کرده بودبگو بیایند.........آرش شجاع...
همیشه زخم کاری ازکسی خورده میشه که میمیری توواسش علت زندگیته...
زندگی خیلی با نمکهو زخم های ما باز ......
داشتنت زخم و اینکه هرگز قسمتم نمیشوی نمک است...
جای بعضی از آدمها در زندگیپُر نمی شود...زخم میشود ،تا ابد میماند......
وقتی که چشم لال و زبان، کور و کر شودزخم آن زمان زبان به سخن باز می‌کند......
در گلویم گیر کردهزخم یک بغض غریب......
ما نیستیم! اما زمستان می‌رود روزیبا زخم‌های لایَزال و برفِ سنگینش...
زخم هایت را پنهان کناینجا مردم زیادی با نمک شده اند......
سالها بعد شاید تو فقط یک زخم باشی درست وسط قلبم ....
مثل خاراندن یک زخمپس از خوب شدن،یادیک‌عشق‌عذابیست‌که‌لذت‌دارد...
از نمک نشناس ها آزار دیدن سخت نیستدرد دارد خوردن زخم از نمک پرورده‌ای...
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره در انزوا روح را اهسته می خورد و می تراشد....
آنقدر نیمه نماها به تنم زخم زدندنیمه ی گمشده ام آمد و من را نشناخت...
جای بعضی آدم هادر زندگی پر نمی شود،زخم می شود و تا ابد می ماند......
پناه بر آغوشتکه تمام زخم های دلم را همچو طبیبی مداوا می کند!️️️...
زخم حرف کسی که دوسش داری،هیچوقت خوب نمیشه ......
همیشه برای زخم هایماننمکنذر امام زاده کرده ایم...
زخم حرف کسی که دوسش داری هیچوقت خوب نمیشه......
هر چه تبر زدی مرا زخم نشد جوانه شد...
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیستخیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد...
از زخم های کوچک است که انسان می نالد وقتی ضربه سهمگین باشد لال می شود آدم...!...
