متن فتح

فکر می کنم
عاقبت
هجومِ ناگهانِ عشق
فتح می کند پایتختِ درد را…!



پور

ای کوه

تو را فتح می کنند!

چه وهم شیرینی

آموختم
برای فتح کوه
باید با سنگریزه ها
رفیق باشم
تنها کافیست
پایشان را در کفشم کنند

من تو را دوست دارم
و میخواهم فتحت کنم...
تو بگو جانم ؛
چه چیز میتواند اینقدر آرزوهای محال را
دست یافتنی کند
جز عشق؟

وجب به وجب
فتح کرده ام
کوچه باغهای قلبت را
دلبرِ یکّه تازِ من!
در پیچِ کدامین کوچه
قلب مرا ربودی
و روحم را
دیوانه ی نگاه سبزت کردی؟!!

هدفی داشته باش
که بخاطر آن بجنگی
هدفی داشته باش
که بخاطرش از سختی ها بگذری
هدفی داشته باش که
در راه رسیدن به آن
از زندگی لذت ببری...

طعم فتح قله ها را کسی می چشد که
با تمام جانش،
مسیر سربالایی کوه را طی کند.
بعد از آن،...

از خودم بالا می روم
تا سقوطم را فتح کنم
تصویرم که در آینه می شکند
خط چشمم را پاک می کنم
و با فردا قرار می گذارم.

می خواهم
جهان را فتح ڪنم
تا به تو برسم
این خواسته ڪمی نیست
فتح جهانی ڪه به تو می رسد

زیباترین کودتای دنیا می شود
فتح دوباره ی تو️
با دست های من ...!

جنگ توسط کسی فتح می شود که به بهترین شکل از سربازهایش استفاده کند.

یک کوه پیر منفعل شد
که از یائسگی گذشته بود
تو را فتح کرد
یا تو او را
نمیدانم
به ھر حال یک پرچم سفید چون موی تو
...در قله باد می خورد

آدم های ضعیفی هستیم !
پای دلمان که گیر باشد
نمی توانیم دل بکنیم
از کسانی که آزارمان می دهند ...
شب هایمان با دلهره صبح میکنیم
و لحظه به لحظه شاهد خوردن قلبمان هستیم !
ولی جرات دل کندن نداریم ،
مگر آنها که می ماندند
کجا را فتح...

من اینجا ریشه در خاکم.
من اینجا عاشقِ این خاکِ اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقی ست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم!
امیدِ روشنایی گر چه در این تیره گی ها نیست،
من اینجا باز در این دشتِ خشکِ تشنه می رانم....

عاقبت هجوم ناگهان عشق ،
فتح می‌کند پایتخت درد را …

قله ای که چند بار فتح شود
بی شک تفریحگاه عمومی می شود!
مواظب دلت باش...!

تا حالا قلعه ی بی حفاظ و محافظ دیدی عزیزجانم!!! از وقتی دلم پی نگاهت رفته مثل قلعه ی بی محافظم و منتظرم بیای که فتحم کنی.. از این ساده تر مگه کاری هم هست

دلگیر نباش از تنهایی ات ؛ وقتی که داری قله ی آرزوهای خودت را فتح می کنی ،
دلگیر نباش از این که هرچه بالاتر می روی و از زمین و تکرارها ، فاصله می گیری ؛ دوستانت کمتر می شوند ، درست شبیه به عقابی که هرچه بیشتر اوج...

هرچه گفتیم جز حکایت دوست در همه عمر از آن پشیمانیم /ما از تو به غیر تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده /صد بار اگر علقمه را فتح کنم هر بار دوباره تشنه برمیگردم/ کس پیش تو دم ز زور بازو نزند کو آنکه مقابل او...