بیو سرنوشت

نفرین می کنم آنکه در هنگام تولد من این چنین سرنوشت بر پیشانی نوشت ..

وقتی از دل می نوشت این سرنوشت/
نقطه ی دل، خارج از پرگار شد/

زهرا حکیمی بافقی (کتاب نوای احساس)

تا ته خط سرنوشت
پایبند به توام

زمستانی
ورق میخورد

تقویم سرنوشت

گره کور بزن بودنت را به سرنوشتم

بگذار
ابر سرنوشت
هرچه میخواهد ببارد
ما چترمان خداست

خلاصه که چشمای دلبر قشنگ ترین سیاهی سرنوشتم بود

دست هایت
سرنوشت من است
رهایشان نمی کنم

چشمات
سیاهترین جای سرنوشتمه

ای سرنوشت، ازتو کجا می‌توان گریخت؟

چه باید کرد
وقتی سرنوشت
خیلی پُر زور تَر
از من
و امثال من است ...!!

گاهى سرنوشت انسانها قبل از مرگشان به پایان مى رسد.