بیو

خلوتی میخواهم و آغوش امن و گرم تو.

آشوبم و جز روی تو آرام دلم نیست.

زندگی بی تو،
عجب بسیار پر رنج است و درد.

ندارمت دیگر
پیشتر نیز
توهّم داشتنت را داشتم

جز چشم تو،
چیزی بر این دل دیوانه ما حک نشده.

تا هماره
با صفایت
با تب دل
زندگی کن

عشق تو دردیست بی درمان، گرفتارش منم.

خسته ام از زیادی نبودنت.

شب و تنهایی و یادت.
آغاز غمیست بر دل ما.

سنگینی میکند خاطراتت، بر شبهای نبودنت.

اسمان دلم را عشق تو پر نور کرد


همسرم

نور چشمانم از رخ پر نور توست ماבر

گل میدهی ، نو می شوی ، من در بهارت نیستم

هر کسی لایق دردیست،
مرا لایق تو ساخته اند.

تنهایی سزاوار کسی که عاشق هست، نیست.

عشق را پیدا کند.
هر کس به چشمت زل زند.

خسته از غمهای تکراریم، صبری برسان.

ببار باران هوای دلم ابریست

مخفی کردن ناراحتی از خودِ ناراحتی دردش بیشتَره..

مرگ من آن لحظه که ترکم تو کردی، سر رسید.

هیچ چیز ماندی نیست در من ، جز دلتنگی تو.

دلیل مرگ دل، افتادن از چشم سیاهت بود.

جای خالیت را، با خاطراتت پر کرده ام.

گاهی قلبم به اندازه ی نبودنت درد میکند.