متن روزگار تلخ

میخندم به روزی که با گریه بر میگردی ...!

کدام سرمه سیه کرده چشم یار مرا
که چشم یار ، سیه کرده روزگار مرا

چه روزگار تلخی ست!
از مرگ هم عکس می گیریم و
بر گریه و زاری، یکدیگر می خندیم!
...
چه روزگار سردی ست!
گویی زندگی درون،
تابوتی سیاه خوابیده باشد!
...
چه روزگار بی بدیلی ست!
عشق را به صلیب می کشیم و
خیانت، راهنمای راهمان شده است!
...
چه...